تاثیر تنش آبی بر عملکرد کمی و کیفی ذرت و تعیین تابع تولید آن

استفاده بهینه از واحد حجم آب جهت افزایش هر چه بیشتر عملکرد و یـا به عبارت دیگر افزای ش کـارایی مصـرف آب یکـی از مهمتـرین مسـائلی است که در کشاورزی باید به آن پرداخته شود و سیستم های آبیاری ثقلی در صورت اعمال مدیریت مناسب و بدلیل ساده بـودن آن مناسـب تـرین روش آبیاری در کشور ما بوده که هنوز کشاورزی آن بـه صـورت سـنتی انجام می گیرد . روش آبیاری فارو یک ی از روشهای آبیاری سـطحی اسـت که در صورت اعمال مدیریتهای مختلف در آن علاوه بر افزایش کـارآیی مصرف آب، می توان میزان تولید و سطح زیر کشت محصولات زراعـی را نیز افزایش داد. ذرت در طول دوره رشد بـه آب نسـبتا زیـادی نیـاز دارد. نوبت آبیاری با توجه به نوع خاک و شرایط آب و هوا از 7 تا 12 روز یکبار متغیر است ).3) مقدار آب مورد نیاز برای تولید یک کیلوگرم مـاده خشـک ذرت 365 تا 415 لیتر است. به طور کلی نیار آبـی ذرت در طـول فصـل رشد بین 5000 متر مکعب در هکتار در آذربایجان شرقی تـا 11000 متـر مکعب در هکتار در اصفهان و فارس متغیر است(1 ). در آزمایشی کـه در مرکز آموزش و تحقیقات کشاورزی بیروت (1995-1996) انجـام گرفـت نشان داد که یک رابطـه خطـی بـین تبخیـر و تعـرق واقعـی و عملکـرد بیوماس ذرت وجود دارد و این رابطه بصورت Y=13.14X-196.1 است که در آن Y عملکرد وزن تر ذرت و X میزان تبخیر و تعرق واقعی ذرت می باشد (6). مطالعـات دیگـر نشـان داد کـه بـا اتخـاذ روش کـم آبیـاری، استفاده از آب می تواند تا 15 درصد کمتر از میزان تبخیر و تعـرق کاسـته شود بدون اینکه کاهش معنی داری در بیوماس خشک و تر ذرت صـورت گیرد (5)