بررسی تأثیر به‌کارگیری مهارت‌های ده‌گانه زندگی بر کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی

مقدمه: بیماری‌های مزمن از جمله تالاسمی تأثیر فراوانی بر عملکرد و درمجموع بر زندگی فرد، به‌ویژه در سنین پایین دارد. با توجه به پایین‌بودن کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی و اهمیت عملکردشان در جامعه، این مطالعه با هدف تعیین تأثیر به‌کارگیری مهارت‌های زندگی بر کیفیت زندگی نوجوانان تالاسمی در اهواز در سال 1397 انجام شد. روش کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 84 نوجوان مراجعه‌کننده به درمانگاه تالاسمی بیمارستان بقایی 2 اهواز که مبتلا به تالاسمی ماژور بودند، شرکت داشتند. این مطالعه از سال 1397 تا 1398 انجام شد. نوجوانان به‌صورت تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه کیفیت زندگی نوجوان کیداسکرین 52 را تکمیل کردند. سپس گروه آزمون محتوای آموزشی را طی برگزاری کلاس و پرسش و پاسخ و کتابچه آموزشی برای 6 جلسه 2 ساعته دریافت کرد، اما افراد گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از SPSS نسخه 22 و آزمون‌های کای‌اسکوئر، t مستقل و t زوجی تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که میانگین نمره کیفیت زندگی در دو گروه کنترل و آزمون در پیش‌آزمون اختلاف معنی‌داری ندارد (0/05کیفیت زندگی و هر یک از ابعاد کیفیت زندگی در دو گروه مداخله و کنترل معنی‌دار است (0/05<(P نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های ده‌گانه زندگی می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی داشته باشد و می‌توان آن را اقدامی مؤثر در این زمینه دانست.

Keywords:

Thalassemia major , Quality of life , Adolescent , مهارت های دهگانه ی زندگی , کیفیت زندگی , نوجوان , تالاسمی ماژور