بررسی هم‌بستگی پرسشنامه ارزیابی مختصر درد (BPI) و پرسشنامه کمربند لگنی (Pelvic Girdle Questionnaire) در سنجش درد کمربند لگنی در زنان باردار

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 467

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NMJ-27-6_005

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1399

Abstract:

مقدمه: درد ناحیه تحتانی کمر و درد کمربند لگنی از رایج‌ترین مشکلات دوران بارداری است؛ از این‌ رو بررسی راه‌های تشخیصی مناسب و کم‌هزینه و اندازه‌گیری‌های قابل‌اعتماد و معتبر ضروری است؛ بنابراین به ابزار اندازه‌گیری معتبر و پاسخگو نیاز است؛ از این‌رو مطالعه حاضر با هدف بررسی هم‌بستگی پرسشنامه ارزیابی مختصر درد با پرسشنامه کمربند لگنی در سنجش درد کمربند لگنی زنان باردار در ایران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی است به بررسی ۱۳۵ زن باردار مبتلا به درد کمربند لگنی که به مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم‌پزشکی شهید‌بهشتی شهر تهران مراجعه کرده بودند، در سال ۱۳۹۶ پرداخته است. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم مشخصات فردی شرکت‌کنندگان، پرسشنامه درد کمربند لگنی و پرسشنامه ارزیابی مختصر درد بود. نتایج با آزمون‌های آماری توصیفی، هم‌بستگی و رگرسیون با نرم‌افزارSPSS  نسخه ۲۲ تجزیه‌ و‌ تحلیل شد. سطح معنی‌داری در تمام موارد ۰/۰۵>P در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن در زنان مورد مطالعه ۵/۷±۲۹/۴۳ بود. میانگین درد براساس ابزار کمربند لگنی ۱۸/۰۰±۳۷/۰۰ و براساس ابزار مختصر درد ۱/۸۷±۴/۲۵ بود. هم‌بستگی مثبت معنی‌داری بین دو ابزار در سنجش درد لگنی زنان باردار (۰/۰۰۱=P، ۰/۸۱۸r =) وجود داشت. ابزار کمربند لگنی طبق رابطه ](PGQ) ۰/۰۸۵+۰/۱۰۹ = BPI، ۰/۶۶۹[= R۲ میزان درد را در ابزار مختصر درد، پیش‌بینی می‌کند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سنجش درد کمربند لگنی و هم‌بستگی معنی‌دار بین این دو پرسشنامه، به نظر می‌رسد استفاده از پرسشنامه و ابزاری با دقت بالا و کافی که تکمیل آن به زمان کوتاه‌تری داشته نیاز باشد، مفید است؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت ابزار مختصر درد، ابزار مناسبی برای سنجش درد و اثرات ناشی از آن در زندگی مبتلایان به درد کمربند لگنی است.

Authors

فرزانه رشیدی فکاری

دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، کمیته پژوهشی دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

معصومه سیمبر

استاد، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران

فاطمه آقایی میبدی

مربی، کارشناس ارشد مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، یزد، ایران

مرضیه ساعی قره ناز

دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران

فهیمه رشیدی فکاری

دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران