تأثیر آماده‌سازی برای بستری‌شدن بر اضطراب، هنگام پذیرش کودکان سن مدرسه در مرکز آموزشی-درمانی بعثت همدان

مقدمه: بستری‌شدن کودک در بیمارستان یکی از مهم‌ترین علل پیدایش اضطراب در آنهاست. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر آماده‌سازی برای بستری‌شدن بر اضطراب هنگام پذیرش کودکان سن مدرسه در مرکز آموزشی-درمانی بعثت همدان در سال ۱۳۹۶ است. روش کار: در این پژوهش نیمه‌تجربی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل، ۵۴ کودک سن مدرسه (۶-۱۲ سال) که به بخش‌های کودکان ۱ و ۲ مرکز آموزشی-درمانی بعثت همدان مراجعه کرده بودند، به‌صورت تصادفی‌سازی ساده انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و اضطراب اسپیلبرگر ویژه کودکان استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، در گروه مداخله برنامه آماده‌سازی شامل آشناکردن کودک با بخش و کارکنان، وسایل درمانی و ارائه کتابچه کارتونی به مدت ۳۰ دقیقه ارائه شد؛ درحالی‌که برای کودکان گروه کنترل کارهای معمول بخش صورت گرفت. سپس هر دو گروه بار دیگر پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. داده‌ها نیز پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون‌های دقیق فیشر و کای‌دو تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین نمرات اضطراب قبل و بعد از مداخله در گروه کنترل اختلاف معنی‌داری دارد (۰/۰۰۱=P). همچنین این میانگین در گروه مداخله، قبل و بعد از مداخله با اختلاف معنی‌داری همراه است (۰/۰۵۰=P) که این امر تأثیر مثبت مداخله را بر کاهش اضطراب کودکان سن مدرسه نشان می‌دهد. نتیجه‌گیری: آماده‌سازی برای بستری‌شدن روشی مؤثر بر کاهش اضطراب کودکان سن مدرسه است.  

Keywords:

Anxiety , Hospitalization , Preparaition , Child , اضطراب , بستری‌شدن , آماده‌سازی , کودک