ارتباط عدالت سازمانی با درهمبافتگی شغلی پرستاران در بیمارستانهای آموزشی
عنوان مقاله: ارتباط عدالت سازمانی با درهمبافتگی شغلی پرستاران در بیمارستانهای آموزشی
شناسه ملی مقاله: JR_NMJ-27-3_003
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_NMJ-27-3_003
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه رخشانی زابل - کارشناس ارشد آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علومپزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
ام البنین اکبری - مربی، گروه پرستاری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
سید ابوالفضل وقار سیدین - دانشیار، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
زهرا فرج زاده - مربی، گروه مدیریت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
خلاصه مقاله:
فاطمه رخشانی زابل - کارشناس ارشد آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علومپزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
ام البنین اکبری - مربی، گروه پرستاری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
سید ابوالفضل وقار سیدین - دانشیار، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
زهرا فرج زاده - مربی، گروه مدیریت پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علومپزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
مقدمه: کمبود شدید پرستار و ترک شغل آنها، پژوهشگران را بر شناخت عوامل مؤثر بر حفظ پرستاران و روابط میان این عوامل متمرکز کرده است؛ از اینرو هدف مطالعه حاضر تعیین ارتباط عدالت سازمانی با درهمبافتگی شغلی پرستاران در بیمارستانهای آموزشی است.
روش کار: در مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر، دادهها از ۲۱۵ پرستار در دو بیمارستان آموزشی شهر بیرجند جمعآوری شد که بهصورت نمونهگیری تصادفی طبقهبندیشده انتخاب شده بودند. بهمنظور سنجش متغیرهای مطالعه از مقیاس کلی درهمبافتگی شغلی Crossley و همکاران و مقیاس عدالت سازمانی Niehoff و Moorman استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها نیز به کمک نرمافزار آماری SPSS نسخه ۱۶ و آزمونهای آماری t مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون تعقیبی توکی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در سطح معنیداری کمتر از ۰/۰۵ صورت گرفت.
یافتهها: براساس نتایج، سطح درهمبافتگی شغلی پرستاران بیشتر از متوسط بود (۱/۰۷±۳/۰۵) و مردان درهمبافتگی بیشتری از زنان داشتند (۰/۰۰۱>P). در مطالعه حاضر از ابعاد عدالت سازمانی، بعد عدالت تعاملی نشاندهنده بالاترین همبستگی با درهمبافتگی شغلی است. براساس تحلیل رگرسیون چندگانه، ابعاد عدالت تعاملی و عدالت توزیعی ۳۴/۶ درصد از تغییرات درهمبافتگی شغلی را پیشگویی میکنند (۰/۰۰۱>P و ۳۷/۲۰=F). همچنین عدالت تعاملی پیشگوکننده بهتری از عدالت توزیعی برای درهمبافتگی شغلی است.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج، اجرای برنامههایی برای بهبود درهمبافتگی شغلی پرستاران، بهویژه پرستاران زن با افزایش عدالت سازمانی درکشده بهخصوص ابعاد عدالت تعاملی و توزیعی ضروری است.
کلمات کلیدی: Nurses, Job embeddedness, Organizational justice, پرستاران, درهمبافتگی شغلی, عدالت سازمانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1141479/