بتول خداکرمی - گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
فاطمه شبیری - مرکز تحقیقات مراقبتهای مادر و کودک، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
بیان مفاخری - دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
علیرضا سلطانیان - مرکز تحقیقات مدلسازی بیماریهای غیرواگیر، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
حسین محققی - روانشناسی، دانشکده علوم اقتصادی و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

مقدمه: سقط خودبه‌خودی شایع‌ترین عارضه بارداری است که به اختلالات روانی مانند اضطراب منجر می­شود. با توجه به شیوع بالا و پیامدهای اضطراب و نقش مؤثر ماماها در حمایت روحی زنان، پس از سقط خودبه‌خودی، استفاده از درمان‌های مکمل مانند مشاوره اهمیت شایانی دارد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاوره براساس الگوی شادکامی فوردایس بر اضطراب زنان مبتلا به سقط خودبه‌خودی انجام شده است. روش‌کار: سقط خودبه‌خودی شایع‌ترین عارضه بارداری است که به اختلالات روانی مانند اضطراب منجر می­شود. با توجه به شیوع بالا و پیامدهای اضطراب و نقش مؤثر ماماها در حمایت روحی زنان، پس از سقط خودبه‌خودی، استفاده از درمان‌های مکمل مانند مشاوره اهمیت شایانی دارد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاوره براساس الگوی شادکامی فوردایس بر اضطراب زنان مبتلا به سقط خودبه‌خودی انجام شده است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد قبل از مداخله، تفاوت معنی‌داری از نظر میانگین نمره اضطراب در دو گروه کنترل و مداخله وجود نداشت؛ اما در زمان‌های بلافاصله و یک ماه پس از مداخله، تفاوت معناداری در میانگین نمره اضطراب به وجود آمد. نتیجه گیری: مشاوره براساس الگوی شادکامی می­تواند اضطراب زنان مبتلا به سقط خودبه‌خودی را کنترل کند؛ بنابراین به­عنوان مداخله‌ای اثربخش و غیر­تهاجمی در کنترل مشکلات روان‌شناختی زنان، پس از سقط خودبه‌خودی توصیه می­شود.

Spontaneous abortion, Abortion anxiety, Group counseling, Fordes Happiness Model, سقط خود‌به‌خودی, اضطراب ناشی از سقط, مشاوره گروهی, الگوی شادکامی فوردایس