زینب خانجانی - استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
ملیکه رایف - کارشناسارشد، گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران
مصطفی عسگری - دانشجوی کارشناسیارشد، گروه روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه سرسختی، ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های مقابله‌ای با رضایت شغلی پرستاران بیمارستان‌های دولتی تبریز بوده است.  روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و جامعه آماری آن ۳۲۰ نفر از پرستاران بیمارستان‌های دولتی تبریز بودند که به روش نمونه-گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شده و به ۴ پرسش‌نامه رضایت شغلی، ویژگی شخصیت نئو، سرسختی و مقابله با موقعیت تنیدگی‌زا پاسخ دادند. در نهایت داده‌های پژوهش با نرم‌افزار SPSS  نسخه ۱۶ تجزیه‌و‌تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد رضایت شغلی با روان‌نژندگرایی رابطه منفی و معنی‌دار و با انعطاف‌پذیری، باوجدان بودن و برون‌گرایی رابطه مثبت و معنی‌دار دارد. بین رضایت شغلی با دلپذیر بودن رابطه معنا‌داری به دست نیامد. سبک‌ مقابله‌ای مسئله‌مدار با رضایت شغلی رابطه مثبت و سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار و اجتنابی با رضایت شغلی رابطه منفی داشتند. مؤلفه‌های سرسختی هم با رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی‌داری داشت. همچنین رگرسیون چند متغیری نشان داد از بین متغیر‌های پیش‌بین، فقط متغیر‌های روان‌نژندگرایی، انعطاف‌پذیری و باوجدان بودن قادر به پیش‌بینی رضایت شغلی پرستاران هستند. از بین سبک‌های مقابله‌ای، متغیر‌های پیش‌بین بر رضایت شغلی سبک مسئله‌مدار و اجتنابی مؤثر بودند. هر سه مؤلفه سرسختی، رضایت شغلی پرستاران را پیش‎بینی کرد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد دو بعد انعطاف‌پذیری و روان‌نژندگرایی در رضایت شغلی پرستاران نقش پیش‌بینی‌کنندگی دارد؛ بنابراین ممکن است در گزینش کارکنان علاوه بر ارزیابی‌های استعداد و توانایی‌های عمومی به این دو بعد شخصیت هم بهای بیشتری داده شود. 

Job satisfaction, Personality traits, Obstinacy, Coping styles, رضایت شغلی, ویژگی‌های شخصیتی, سرسختی, سبک‌های مقابله‌ای