فاطمه چراغی - مرکز تحقیقات بیماریهای مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
زهرا افشاری - دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
لیلی تاپاک - دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
طاهره صبوری - گروه بیماریهای کودکان و نوزادان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
عفت صادقیان - مرکز تحقیقات بیماریهای مزمن در منزل، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه: تحریک شنیداری مطلوب موجب بهبود عملکرد فیزیولوژیک نوزادان پره‌ترم می‌شود. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین تأثیر صدای مادر بر شاخص‌های فیزیولوژیک نوزاد پره‌ترم انجام شد. روش کار: این مطالعۀ کارآزمایی بالینی تک‌گروهی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون در مرکز آموزشی‌ ـ درمانی مهر  ملایر در سال ۱۳۹۵ انجام شد. ۳۶ نوزاد زودرس با سن تولد ‌۳۶-۳۲ هفته ‌بارداری و سن ۲۸-۳ روز، به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب‌ شدند. مادر هر نوزاد ۳ روز متوالی و هر روز ۱۰ دقیقه به صحبت نجواگونه با نوزاد پرداخت. روزانه درصد‌ اشباع اکسیژن خون ‌شریانی، تعداد ضربان ‌قلب و تنفس، ۵ دقیقه پیش از مداخله، ۱۰ دقیقه حین آن و ۵ دقیقه پس از مداخله اندازه‌گیری و ثبت شدند. داده‌ها با SPSS نسخۀ ‌۲۲ و آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف‌معیار و آزمون‌های آنالیز‌ واریانس‌ با اندازه‌های ‌تکراری و مقایسه‌های ‌چندگانۀ توکی در سطح اطمینان ۰/۹۵ تحلیل شدند. یافته‌ها: در هر روز بین ۳ زمان اندازه‌گیری، میانگین درصد اشباع اکسیژن‌ خون شریانی، ضربان قلب و تنفس   اختلاف معنی‌دار آماری داشتند (۰/۰۰۱>P). بنا بر مقایسه‌های چندگانۀ توکی بین ۳ زمان اندازه‌گیری، میانگین تعداد تنفس و ضربان قلب کاهش، اما میانگین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی افزایش داشت (۰/۰۰۱>P). نتیجه‌گیری: صدای نجواگونۀ زندۀ مادر باعث بهبود شاخص‌های فیزیولوژیک نوزادان پره‌ترم شد. بدین صورت که تعداد تنفس و ضربان قلب کاهش و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی افزایش یافت. لذا پرستاران می‌توانند در برنامه‌ریزی مراقبت روزانه، ساعاتی را به گفتگوی مادران با نوزادان خود اختصاص دهند.

Neonatal Intensive Care Unit, Preterm Infants, Live Voice, Physiological Responses, بخش مراقبت ویژۀ نوزادان, نوزاد زودرس, صدای نجواگونۀ مادر, شاخص‌های فیزیولوژیک