سید محمد ذوالحواریه
محمود رضایی
قدرتالله روشنایی
مرجان فریدونیمهر
سولماز شعبانی درخشان

 سابقه و هدف: تحصیل در حوزه‌ی پزشکی موقعیت پراسترسی است و هدف ما ارزیابی این موضوع است. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی 93 نفر از کارورزان پزشکی (اینترن) به‌صورت سرشماری بررسی شدند. نمرات کسب‌شده از پرسش‌نامه‌ی استاندارد استرس شغلی بیمارستانی به‌صورت 35 تا 69 استرس کم، 70 تا 104 استرس متوسط و 105 تا 175 استرس شدید دسته‎بندی شد. داده‎ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 تحلیل شدند. یافته‌ها: از 93 کارورز، 36 نفر (7/38 درصد) مرد و 57 نفر (3/61 درصد) زن بودند. میانگین نمره‌ی استرس شغلی برابر با 10 ± 9/109 با دامنه‌ی 86 تا 129 بود. 30 نفر (3/32 درصد) استرس متوسط و 63 نفر (7/67 درصد) استرس شدید داشتند. نمره‌ی استرس شدید زنان بیشتر از مردان بود (7/66 در برابر 69/64 درصد) (78/0P=). بین ساعت کاری در هفته، نوبت کاری، عوامل شیمیایی، عوامل بیولوژی و نمره‌ی استرس گرانباری رابطه‌ی مثبت و معنادار و بین ساعت کاری در هفته و روابط با مافوق و همکار و احساس بی‌کفایتی ارتباط منفی و معنادار وجود داشت. نتیجه‌گیری: کارورزان پزشکی استرس شغلی زیادی دارند و دانشجویان زن و افرادی که ساعت کاری بیشتری دارند، استرس شغلی بیشتری را تجربه می‌کنند. 

Internship, Medical Students, Occupational Stress, استرس شغلی, دانشجویان پزشکی, کارورزی