فرزانه ساکی
فرزانه رمضانی

سابقه و هدف: حرکت زانو به سمت داخل حین فعالیت‌های ورزشی موجب برهم‌خوردن راستای طبیعی اندام و تحمیل استرس بر بافت‌ها می‌شود. افزایش والگوس زانو هنگام انجام حرکات ورزشی یکی از علل آسیب‌های اندام تحتانی است. ازاین‌رو هدف از مطالعه حاضر مقایسه قدرت ایزومتریک عضلات و دامنه حرکتی هیپ در زنان ورزشکار دارای والگوس داینامیک زانو با زنان ورزشکار سالم است. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مورد-شاهدی 20 ورزشکار زن سالم و 20 ورزشکار با والگوس داینامیک زانو شرکت کردند که حداقل به مدت دو سال فعالیت ورزشی منظم داشتند. حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات اکستنسور، فلکسور، اداکتور، ابداکتور، اکسترنال و اینترنال روتیتور ران با داینامومتر دستی برحسب کیلوگرم و دامنه حرکتی فعال اکستنشن، فلکشن، اداکشن، ابداکشن، اکسترنال روتیشن و اینترنال روتیشن ران با گونیامتر استاندارد پلاستیکی برحسب درجه در آنان اندازه‌گیری شد. برای تعیین اختلاف دامنه حرکتی و قدرت بین دو گروه از آزمون‌های تی مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد گروه دارای والگوس داینامیک زانو قدرت عضلات اکستنسور (006/0P=) و اکسترنال روتیتور هیپ (029/0P=) و دامنه حرکتی اکسترنال روتیشن هیپ (005/0P=) کمتری نسبت به گروه سالم دارد، اما بین سایر متغیرها در دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، برنامه‌های تمرینی با تمرکز بر قدرت و دامنه حرکتی مفصل ران می‌تواند موجب بهبود کینماتیک مفصل زانو در صفحه فرونتال شود.

Anterior Cruciate Ligament Injury, Knee Injury, Muscle Strength, Range of Motion, آسیب رباط صلیبی قدامی, آسیب زانو, دامنه حرکتی, قدرت عضلانی