رضا عزیزی - دانشگاه اصفهان
امرالله صفری - دانشگاه اصفهان
حسین وزیری مقدم - دانشگاه اصفهان

سازند تاربور در جنوب غرب سمیرم به سن مایستریشتین پسین و با ضخامت 462 متر، به طور عمده از سنگهای کربناته و آواری تشکیل شده است. مرز زیرین سازند تاربور با واحد آواری قرمز رنگ (S2) به صورت تدریجی و هم‌شیب و مرز بالایی آن با سازند کشکان هم‌شیب و ناپیوسته است. بر اساس مطالعات صحرایی سه واحد سنگ چینه‌ای در ناحیه سمیرم شناسایی گردید. مطالعه و بررسی بافتهای رسوبی، پتروگرافی و محتوای فسیلی موجود، به شناسایی 6 ریزرخساره کربناته مربوط به محیط لاگون (L1-L3)، سد (B) و دریای باز (O1-O2) و 2 رخساره آواری مربوط به دریای کم عمق (Lsh) و عمیق (Osh) منجر شده است. سازند تاربور در ناحیه مورد مطالعه بخشی از یک شلف باز با شیب کم را تشکیل می‌داده است. با بررسی چینه نگاری سکانسی، دو چرخه رسوبی درجه سوم تشخیص داده شد و سکانسهای شناسایی شده قابل تطابق با سکانسهای جهانی می‌باشند.

ریزرخساره, سازند تاربور, سمیرم, مایستریشتین, محیط رسوبی