رضا پورمدحجی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد مشایخی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان

امروزه روش اجزای محدود توسعه یافته به عنوان یک روش کارآ برای مدلسازی ناپیوستگیهای قوی و ضعیف به کار میرود. یکی از متداولترین ناپیوستگی قوی که با روش اجزای محدود توسعه یافته مدلسازی میشود مسئلهی ترک است. با استفاده از این روش نیازی به شبکهبندی مجدد دامنهی حل و استفاده از المانهای تکینه برای مدلسازی نوک ترک نخواهد بود، از این رو هزینهی محاسبات بسیار کاهش مییابد. در این تحقیق مدلسازی ترک در حالت الاستیک–پلاستیک با روش اجزای محدود توسعه یافته با نگرشی متفاوت از مکانیک شکست متعارف ارایه میشود در این رویکرد به کمک مکانیک آسیب معیاری برای رشد ترک معرفی میشود، در این صورت توابع غنیسازی برای تقریب تکینگی نوک ترک قابل حذف خواهد بود. برای پیادهسازی از روش گرهی مجازی سود برده میشود. برای نشان دادن توانایی روش ارایه شده، پیادهسازی این روش در خمش سه نقطهای موردراستی آزمایی قرار میگیرد.

اجزای محدود توسعه یافته، مکانیک آسیب، خمش سه نقطهای