سعید ملا اسماعیل پور - دانشگاه هرمزگان
مهدی محمد مهدیزاده - دانشگاه هرمزگان
اسماعیل حسن زاده - دانشگاه اصفهان
محمدرضا خلیل آبادی - دانشگاه صنعتی مالک اشتر

ویژگی اصلی دریای عربی بادهای وارون‌پذیر مونسون در خلال مونسون تابستانه و زمستانه است. تغییرات فصلی پارامترهای هیدروفیزیکی سطح آب دریای عربی به‌شدت تحت تأثیر بادهای مونسون فصلی است. در این پژوهش، توزیع دما، شوری سطحی و عمق لایة آمیخته در دریای عربی و ناحیه‌ای بین  56 تا 73/4 درجة شرقی و 18 تا 25 درجة شمالی با استفاده از مدل MITgcm  و دقت مکانی 2 دقیقه در خلال مونسون موردبررسی قرار گرفته است. داده‌های دما، شوری، باد، شار گرمای خالص ورودی و نرخ تبخیر منهای بارش به‌عنوان داده‌های اولیه به مدل معرفی شد. مدل بعد از 20 سال به پایداری رسیده است. بررسی نتایج حاصل از مدل‌سازی نشان می‌دهد که متوسط دمای سطح دریا در خلال مونسون تابستانه 2/1 درجة سانتی‌گراد بیشتر از زمستان است. مدل سرمایش تابستانی دریای عربی را به‌خوبی پیش‌بینی کرده است. به‌طوری‌که در ناحیة جنوب غربی، دمای سطح دریا در حدود 0/5 درجه سانتی گراد در خلال مونسون زمستانه؛ بیشتر از مونسون تابستانه است. از طرفی متوسط اختلاف شوری سطح دریا بین دو مونسون نیز در حدود PSU0/1 است. لایة آمیخته در خلال مونسون زمستانه عمیق‌تر از تابستان است. کمترین عمق‌های لایة آمیخته در خلال مونسون تابستانه در سواحل جنوبی ایران، به‌ویژه در سواحل چابهار رخ می‌دهند، درحالی‌که در خلال مونسون زمستانه، بیشترین عمق‌ها در سواحل غربی هند و کمترین در سواحل دریای عمان دیده می‌شوند.

دریای عربی‌ شمالی, مونسون, دما و شوری سطح دریا, لایة آمیخته, مدل MITgcm