بررسی قابلیت کاربرد پسماندهای کشاورزی برای تولید بهینه آنزیم آلفاآمیلاز از باسیلوس سوبتلیس T۴۱a به روش تخمیر غوطه ور با سوبسترای معلق

هدف از این مطالعه، بررسی امکان استفاده از پسماندهای مختلف کشاورزی و صنایع وابسته به منظور تولید بهینه آنزیم آلفاآمیلاز توسط سویه بومی باسیلوس سوبتلیس T۴۱aو انتخاب اجزا مناسب و اقتصادی به منظور دستیابی به بیشینه بازدهی تولید این آنزیم بوده است. استفاده از پسماندهای کشاورزی و صنایع وابسته در تولید فرآورده های میکروبی به عنوان منابع تامین کننده کربن و نیتروژن موردنیاز در محیط کشت، ضمن ایجاد ارزش افزوده بالا، موجب کاهش هزینه های تولید و نیز کاهش معضل زیست محیطی ناشی از انباشت پسماندها در محیط می شود. در مطالعه حاضر، در گام نخست و به منظور انتخاب هدفمند پسماندهای کشاورزی، تاثیر منابع متخلف کربن و نیتروژن بر تولید آلفا آمیلاز ارزیابی شد. بر اساس نتایج ثبت شده لاکتوز و پپتون سویا به ترتیب به عنوان مناسب ترین منابع کربن و نیتروژن بیشینه تولید آنزیم را باعث شدند. در گام بعدی تاثیر انواع پسماندهای کشاورزی شامل پسماند مالت، سبوس برنج و سبوس گندم، پودر آب پنیر، ملاس، کنجاله سویا، کنجاله کلزا، کنجاله ذرت، شربت خیسانده ذرت، ویناس الکل و ضایعات گلوتن به میزان ۱% در محیط کشت پایه بر تولید آلفا آمیلاز در سامانه تخمیر غوطه ور با سوبسترای معلق بررسی و مناسب ترین ترکیب پسماندها برای طراحی محیط کشت اقتصادی و کارا انتخاب شد، به طوریکه با جایگزینی منابع کربنی و نیتروژنی محیط کشت پایه با ۳ درصد از پسماندهای کشاورزی منتخب سه گانه متشکل از ۱ درصد از ضایعات حاصل از فرایند مالت گیری، ۱ درصد کنجاله کلزا و ۱ درصد از ویناس الکل، میزان تولید آنزیم به ۱/۷ برابر تولید در محیط کشت پایه حاوی ترکیبات گران قیمت رسید. تولید آلفا آمیلاز در محیط کشت منتخب نهایی به (U/L) ۴۱۱۳ معادل ۷۲ درصد افزایش تولید نسبت به محیط شاهد رسید، ضمن اینکه با حذف منابع کربن و نیتروژن سنتزی، هزینه تولید کاهش یافت.

Keywords:

آلفا آمیلاز , باسیلوس سوبتلیس , پسماندهای کشاورزی , تخمیر غوطه ور با سوبسترای معلق