بررسی اثر زنیان و فرمالین بر جمعیت میکروبی و خصوصیات ریخت شناسی روده درجوجه گوشتی

هدف این مطالعه مقایسه اثر فرمالین با زنیان بر جمعیت میکروبی و ریخت شناسی روده جوجه های گوشتی بود. بدین منظور، تعداد ۱۵۰ قطعه جوجه یکروزه گوشتی نر سویه راس ۳۰۸ به طور تصادفی در پنج گروه با سه تکرار و هر تکرار شامل ۱۰ قطعه جوجه تقسیم بندی شده و به ۱۵ پن جداگانه انتقال داده شدند. جیره های آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون هیچگونه افزودنی)، سه سطح اسانس زنیان (۱۷۵، ۳۵۰ و ۷۰۰ppm) وفرمالین ۳۷ درصد (۰/۱ درصد) بودند. در ایلیوم، فرمالین موجب کاهش معنی دار بیفیدوباکتر گردید. زنیان در غلظت ۷۰۰ppm تعداد لاکتوباسیل ها را کاهش داد، اما در سایر غلظت ها اثر نامطلوبی بر باکتری های مفید (بیفیدوباکتر و لاکتوباسیل ها) در ایلیوم نداشت. همچنین، فرمالین و زنیان با غلظت های ۳۵۰ و ۷۰۰ppm موجب کاهش جمعیت کلستریدیایی شدند. در سکوم، زنیان با غلظت ۷۰۰ppm موجب افزایش جمعیت بیفیدوباکترها گردید، درحالیکه، در غلظت های ۳۵۰ و ۷۰۰ppm تعداد کلستریدوم ها را کاهش داد. هیچکدام از تیمارهای مورد مطالعه بر تعداد کلی فرم ها در ایلیوم و سکوم اثری نداشتند. در دیودنوم، زنیان با غلظت ۱۷۵ppm طول پرز و با غلظت ۳۵۰ppm طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت را افزایش داد. مصرف ۷۰۰ppm زنیان اثری بر ریخت شناسی روده نداشت. فرمالین موجب افزایش طول و عرض پرز و عمق کریپت گردید. اما، بر نسبت طول پرز به عمق کریپت بی تاثیر بود. در ژیوژنوم هیچکدام از غلظت های زنیان اثری بر ریخت شناسی روده نداشتند و فقط فرمالین توانست موجب افزایش طول پرزها گردد. در مجموع، زنیان و فرمالین توانستند با کاهش تعداد باکتری های نامطلوب، ریخت شناسی روده را بهبود دهند.

Keywords:

جمعیت میکروبی , زنیان , فرمالین , ریخت شناسی روده