ناهید رجایی - مربی، عضو هییت علمی، گروه بهداشت مادران و نوزادان، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
دانیال کنعانی - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
نوید اسمعیلی - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

مقدمه: کنترل درد و حفظ عملکرد عضو باقیمانده و بهبود تسریع زخم از اهداف اولیه، در مراقبت عضو آمپوته شده است. آمپوتاسیون یا قطع اندام، نوعی جراحی ترمیمی است که به صورت برداشتن بخشی از بدن و معمولا یک اندام انجام می شود و هدف آن تسکین نشانه ها، بهبود عملکرد، نجات جان بیمار یا بهبود کیفیت زندگی اوست. آمپوتاسیون های تروماتیک معمولا صدمه یک رزم هستند. سربازان حاضر در رزم این آسیب را به عنوان یکی از آشفته کننده ترین آسیب های عاطفی و جسمی می دانند. مواد و رو شها: پژوهش حاضر یک مقاله مروری است، که از جستجوهای وسیع در پایگاه های اینترنتی، SID، Magiran, Google Scholar و از منابع مختلف کتابخانه ای و سایت های علمی، با جستجوی کلید واژه های آمپوتاسیون، مراقبت پرستاری، تروما و مدیریت استفاده شده است. یافته ها: برآورد شده است که ۸۳۰۰۰ قطع عضو در ایالات متحده هر ساله رخ می دهد. هشتاد درصد قربانیان مردان ۱۵ تا ۴۰ ساله هستند. تصادفات خودروها شایعترین عامل (۵۱ درصد) و پس از آن حوادث صنعتی (۱۹ درصد) و حوادث کشاورزی (۱۰ درصد) است. مراقبت های نظامی نشان می دهد که یک سانحه مربوط به مبارزه، احتمال مرگ بیشتری در اثر خونریزی، نسبت به مشکلات راه هوایی دارد. اولویت ها از «ABC» به «CAB« با اولویت اول برای جلوگیری از خونریزی تهدید کننده حیات تغییر می کنند. بحث و نتیجه گیری: مراقبت از بیمارانی که دچار آمپوتاسیون تروماتیک شده اند، نیاز به دانستن چگونگی مراقبت از قسمت جدا شده بدن، حفظ سلامتی جسمی فرد آسیب دیده، ترس و نیازهای روحی او داریم. تعدادی از ملاحظات در تعیین اینکه آیا اتصال مجدد یک قسمت جدا شده بدن امکان پذیر است یا خیر، مطرح است. یک کلید تعیین کننده، مکانیسم آسیب است. جهت به وقوع پیوستن یک پیوند موفقیت آمیز مراقبت پرستاری و مدیریت در صحنه در درجه اول قرار می گیرد، لذا جهت این مهم، پیشنهاد می شود تحقیقاتی در زمینه آموزش مراقبت های آمپوتاسیون به روش های مختلف، مانند برگزاری کارگاه یا آموزش به روش ایفای نقش و یا سایر رو شهای آموزشی برای پرسنل بهداشت و درمان و بخصوص EMS انجام شود و در صورت ثمر بخش بودن مورد استفاده صحیح در مراکز آموزشی و درمانی قرار گیرد.

مراقبت پرستاری، آمپوتاسیون، تروما، مدیریت