اثربخشی آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سلامت معنوی بیماران افسرده دو قطبی شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سلامت معنوی بیماران افسرده دو قطبی شهر تهران می باشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران افسرده دوقطبی بیمارستان های شهر تهران بود که از این میان ۳۰ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی ۱۵ نفر و کنترل ۱۵ نفر قرار گرفتند. هر دو گروه به پرسش نامه های مقیاس سنجش سلامت معنوی دلمن و فری (۲۰۰۴) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند و گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را کسب نمودهاند. داده ها به وسیله آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش با سلامت معنوی بیماران افسرده دو قطبی گروه آزمایش با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. پس میتوان نتیجه گرفت آموزش مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سلامت معنوی بیماران افسرده دو قطبی تاثیرگذار است.

Keywords:

آموزش , تعهد , پذیرش , سلامت معنوی , بیماران افسرده دو قطبی.