حذف هورمون بتااسترادیول از محلول های آبی توسط جاذب های جفت بلوط و تفاله چای، بررسی ایزوترم و سینتیک جذب

هورمون های بتااسترادیول و پروژسترون از دسته ترکیبات مختل کننده غدد درون ریزEDC می باشند. که به دلیل خطرات بالقوه برای انسان و محیط زیست، نگرانی های زیادی را در پی داشته اند. این آلاینده ها به دو صورت طبیعی (توسط انسان و یا حیوان) و مصنوعی ( دارو) وجود دارند. اگر این مواد به صورت دارو مصرف گردند حدود 50 تا 90 درصد آن بدون تجزیه از بدن دفع و وارد محیط می شوند. و از ان جایی که فرایند های متداول تصفیه فاضلاب توانایی حذف کامل این آلاینده ها را ندارند، در این تحقیق از جاذب های طبیعی و ارزان قیمت جهت انجام فرایند جذب استفاده گردید. برای ارزیابی فرایند جذب از فاکتورهای مختلفی از جمله: غلظت اولیه آلاینده، غلظت جاذب، زمان تماس و PH استفاده شد. نتایج نشان داد که جاذب های جفت و تفاله چای هر دو توانایی جذب E2 را دارا می باشند. حداکثر جذب برای جاذب جفت 82,4 و تفاله چای 81/5 به ترتیب در زمان های 85 و 85 و PH = 4,5 به دست آمد. مدل فروندلیچ به دلیل همبستگی بالا برازش بهتری برای داده های آزمایش از خود نشان داد. همچنین یافته های مربوط به این مطالعه نشان داد؛ مدل نفوذ درون ذره ای برازش بهتری برای داده های آزمایش بود است. بر اساس مطالعه حاضر، جاذب جفت و تفاله چای می توانند به عنوان جاذب های موثر و اقتصادی جهت حذف آلاینده های آلی در تصفیه خانه های فاضلاب مورد استفاده قرار گیرند.

Keywords:

جذب سطحی , تفاله چای , پوسته بلوط , استرادیول , ایزوترم.