زهرا رحیمی نیا - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
حمید محمدی - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

جنس گز با نام علمی Tamarix L در خانواده Tamaricaceae قرار دارد. این تیره با دو جنس و 29 گونه بعد از تیره ی اسفناج، بیشترین گونه ی هالوفیت در ایران را داراست. پراكنش عمده این تیره در مدیترانه و آسیای مركزی است كه طبق آخرین مطالعه 23 گونه از این جنس در 11 استان كشور ایران پراكنده هستند. این درختان به طور وسیعی در تثبیت شن و بیابان زدایی مناطق مختلفی از دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به شرایط محیطی حاكم بر ایران این نوع درختان می توانند از اهمیت خاصی برخوردار باشند. با این وجود اطلاع چندانی از وضعیت بیماری های شاخه و تنه این درختان مهم در دست نمی باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی بیماری های شاخه و تنه این درختان در برخی از استان های كشور انجام گردید. برای این كار با بازدیدهایی كه در سال های 1379-98 از درختان گز در شهرستان های مختلف استان یزد، سمنان، هرمزگان ، كرمان و سیستان و بلوچستان انجام شد از شاخه و تنه درختان بیمار با نشانه هایپژمردگی، سرخشكیدگی، زردی، شانكر و زوال كامل بودند نمونه برداری گردید. نمونه های جمع آوری شده جهت بررسی نشانه های داخلی و جداسازی عوامل قارچی همراه با نشانه های بیماری به آزمایشگاه منتقل شدند. عمل جداسازی به روش های معمول و از نواحی تغییر رنگ یافته بافت چوب بر روی محیط كشت عصاره سیب زمین-دكستروز-آگار PDA انجام شد. در این مطالعه تعداد 41 جدایه از خانواده Botryosphaeriaceae از شاخه و تنه درختان بیمار جداسازی گردید كه بر اساس ویژگی های ریخت شناختی و مولكولی به عنوان Neoscytalidium hyalinum شناسایی شدند. علاوه بر جدایه های گفته شده جدایه های قارچی مختلفی از تاكسون های دیگر نیز از درختان بیمار جداسازی شده است كه مطالعات ریخت شناختی و مولكولی بر روی آنها در حال انجام است.

گز، بیماری های شاخه و تنه، روش های مولکولی Botryosphaeriaceae