محمدرضا یاورزاده - گروه کشاورزی، واحد بم، دانشگاه آزاد اسلامی، بم، ایران

به منظور بررسی اثر ایندول استیک اسید( IAA) و هیومیک اسید بر نشاء گوجه فرنگی آزمایشی در گلخانه با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول هورمون ایندول استیک اسید در چهار سطح( 0 - 1000 - 2000 - 3000 میلی گرم بر لیتر) و فاکتور دوم هیومیک اسید در چهار سطح( 0 - 20 - 40 - 80 میلی لیتر بر لیتر) می باشد. نتایج نشان داد اثر متقابل ایندول استیک اسید و کود هیومیک بر تمامی صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار است. بیشترین وزن خشک اندام هوایی از تیمار 3000 میلی گرم بر لیتر ایندول استیک اسید به همراه 80 میلی لیتر بر لیتر هیومیک اسید با ( 6313 گرم) که با تیمار 3000 میلی گرم بر گرم ون تر به همراه 40 میلی لیتر بر لیتر ایندول استیک اسید تفاوت معنی داری ندارد و کمترین وزن خشک اندام هوایی از تیمار عدم کاربرد ایندول استیک اسید و هیومیک اسید با ( 741 / 0 گرم) که با تیمار عدم کاربرد ایندول استیک اسیدبه همراه 20 میلی لیتر بر لیتر اسید هیومیک تفاوت معنی داری ندارد بدست آمد.بیشترین محتوای نسبی آب برگ از تیمار 3000 میلی گرم بر لیتر ایندول استیک اسید به همراه 80 میلی لیتر بر لیتر هیومیک اسید با ( 00 / 84 درصد) و کمترین محتوای نسبی آب برگ از تیمار عدم کاربرد 1000 ایندول استیک اسید و 20 میلی لیتر هیومیک اسید با ) 00 / 72 درصد( بدست آمد. بیشترین کلروفیل a از تیمار 2000 میلی گرم بر لیترکاربرد ایندول استیک اسید به همراه 80 میلی لیتر بر لیتر هیومیک اسید با ( 956 / 2 میلی گرم بر گرم وزن تر) و کمترین کلروفیل a از تیمار عدم کاربرد ایندول استیک اسید و هیومیک اسید با ( 40 / 1 میلی گرم بر گرم وزن تر) بدست آمد.

ایندول استیک اسید، گوجه فرنگی ، هیدروپونیک، هیومیک اسید