تاثیر هوش فرهنگی بر گردشگری و توسعه پایدار مناطق روستایی

گردشگری روستایی می تواند به عنوان منبع جدید درآمدی برای جوامع محلی و بویژه در کشورهای در حال توسعه باشد وتا اندازه ای مشکلات آنها را حل و یا کاهش دهد. از طرفی تنوع در زمينة گردشگری روستایی زیاد است، لذا این امر مستلزممدیریت و برنامه ریزی خاصی است. در توسعه گردشگری روستایی، وجود تعامل بين جامعه محلی و روستایی با گردشگران ازجمله مؤلفه های موثر است. به عبارت دیگر، وجود تعامل بين روستایيان و گردشگران، از جمله مؤلفه های تاثيرگذار در توسعهگردشگری روستایی و همچنين توسعه پایدار آن است و در این ميان هوش فرهنگی نقش بسزایی بر نحوه تعامل و برقراریارتباط این گروه ها دارد. به گونه ای که سطح بالای هوش فرهنگی می تواند منجر به پذیرش بيشتر گردشگر و از سوی دیگرحمایت گردشگران از مناطق روستایی و محيط زیست آنها گردد.بر همين اساس، در مقاله حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده سعی در بيان تاثير هوش فرهنگیبر گردشگری و توسعه پایدار مناطق روستایی دارد. با توجه به مطالعات متعدد صورت گرفته در این زمينه نتيجه اینکه درفرایند توسعه گردشگری روستایی عوامل مختلفی تاثير گذارند که از جمله این عوامل تعاملات بين ساکنان محلی و گردشگران(افراد غيربومی) می باشد؛ که در نتيجه گسترش ارتباطات ميان این دو گروه ضمن توسعه گردشگری روستایی، توسعه پایدار رانيز در برمی گيرد. یکی از عوامل موثر بر رونق گردشگری روستایی هوش فرهنگی می باشد. از آنجائيکه که بين فرهنگ هایساکنان محلی و گردشگران تشابهات، تفاوت ها و تمایزات گوناگونی وجود دارد، هر چه ميزان سطح هوش فرهنگی افراد بيشترباشد، به همان اندازه تعامل ميان دو جامعه (ساکنان محلی و گردشگران) افزایش می یابد و از ميزان تنش ها و پيامدهایاحتمالی منفی کاسته می شود.

Keywords:

گردشگری روستایی , هوش فرهنگی , توسعه پایدار , مناطق روستایی