رسول نجفی - مرکز پژوهش دانشجویان، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
فاطمه امیری - گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
قدرت روشنایی - مرکز تحقیقات بیماریهای غیر واگیر، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
محمد عباسی - گروه پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
مهدی رازی - مرکز پژوهش دانشجویان، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان و یکی از عوامل اصلی مرگ‌ و میر در زنان است. همواره مدت‌ زمان بقا و شناسایی عوامل اثرگذار بر میزان بقای این بیماران برای پیشگیری از پیشرفت سرطان پستان و درمان بهتر آن از اهمیت زیادی برخوردار است. روش بررسی: مطالعه حاضر یک کوهورت گذشته‎نگر مربوط به 493 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به کلینیک امام خمینی همدان طی سال‌های 80 تا 96 بود که در چک‌لیست جمع‌آوری و ثبت گردید. اطلاعات تکمیل‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 با روش کاپلان مایر و مدل کاکس برای برآورد میزان بقا و عوامل اثرگذار بر میزان بقای بیماران مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته­ ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران (34/11)75/49 سال و میزان بقای 5 و 10 ساله بیماران مبتلا به سرطان پستان 86 و 61 درصد بود. نتایج برازش مدل مخاطرات کاکس نشان داد که متغیرهای سن ((78/2-23/1)53/1HR (%95 CI)= و اندازه تومور (89/2-16/1)49/1HR (%95 CI)=. با مخاطره مرگ بیماران رابطه معنی‏داری دارد (05/0>p). نتیجه‌گیری: سن و اندازه تومور با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان رابطه دارد. لذا با افزایش اگاهی زنان نسبت به معاینات دوره‌ای و تشخیص زودرس بیماری می‌توان مخاطره مرگ را کاهش داد و از پیشرفت سرطان پستان نیز پیشگیری کرد.

Age, Tumor Size, Breast Cancer, Kaplan-Meier Analysis, Cox Model, سن, اندازه تومور, سرطان پستان, آنالیز کاپلان مایر, مدل کاکس