مقایسه اثربخشی روایت درمانی و رفتار درمانی عقلانی هیجانی بر تاب آوری زنان با تجربه جراحی پستان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روایت‌درمانی و رفتاردرمانی عقلانی‌ هیجانی بر تاب‌آوری زنان با تجربه جراحی پستان صورت گرفت. روش بررسی: روش این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش شامل کلیه زنان ماستکتومی ‌شده شهر تبریز بود که در سال 1397 مشغول گذراندن دوره پرتودرمانی خود بودند که با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند 30 نفر از آن‌ها انتخاب و در سه گروه روایت‌درمانی، رفتاردرمانی عقلانی هیجانی و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گیری، مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون بود. اعضای گروه‌های روایت‌درمانی و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که روایت‌درمانی (4/66M=) و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی (9/79M=) در مقایسه با گروه کنترل (9/51M=)، در پس‌آزمون، منجر به افزایش تاب‌آوری زنان با تجربه جراجی پستان شده‌اند (001/0>P)، و این نتایج در مرحله پیگیری نیز نشان از ماندگاری اثر دارد (001/0>P). همچنین نتایج نشان داد تأثیر رفتاردرمانی عقلانی هیجانی بر تاب‌آوری بیشتر از تأثیر روایت‌درمانی در مراحل پس‌آزمون و پیگیری (001/0>P) است. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که روایت‌درمانی و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی موجب افزایش تاب‌آوری زنان با تجربه جراحی پستان شده است.

Keywords:

Narrative Therapy , Rational Emotive Behavior Therapy , Resilience , Women with Breast Surgery Experience , روایت‌درمانی , رفتاردرمانی عقلانی‌ هیجانی , تاب‌آوری , زنان با تجربه جراحی پستان