زهره جلالی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
فرشته شهیدی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
علیرضا رمضانی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
عباسعلی گایینی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
شعبان علیزاده - دانشکده پیراپزشکی

مقدمه: کند کردن فرآیند آنژیوژنز در بافت تومور، در روش ‏های جدید درمان سرطان پستان مورد توجه است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مکمل کوئرستین بر بیان عوامل کلیدی آنژیوژنز در بافت تومور موش‏ های مبتلا به سرطان پستان است. روش بررسی: به 16 سر موش بالب سی ماده، سلول‏ های سرطانی وابسته به گیرنده استروژن MC4L2 زیر جلدی تزریق شد و سپس به دو گروه تومور (T) و تومور+کوئرستین (TQ) تقسیم شدند. موش‏های گروه TQ، 6 هفته، 3 روز در هفته، 110 میلی‏ گرم/کیلوگرم محلول کوئرستین زیر صفاقی تزریق شد. 48 ساعت پس از آخرین تزریق، موش‏ ها کشته شدند و بافت تومور آن‏ها برداشته و در نیتروژن مایع فریز شد. و در دمای 70- درجه نگهداری شدند. آنگاه بیان ژن‏ های ANGPT-1، ANGPT-2، TIE-2 و VEGF-A به روش REAL TIME-PCR سنجیده شد.ΔCt ، ΔΔCt، Fold chang و آزمون من ویتنی- در سطح معناداری)P<0/05(- با نرم افزار GENEX محاسبه شد. یافته‏ ها: نتایج نشان می‏ دهد مکمل سازی کوئرستین باعث کاهش معنادار بیان ژن‏ های  (P<0/00)،TIE-2 (P<0/00) و VEGF-A (P<0/00) درگروه TQ مقایسه با گروه T شده است. اما بیان ANGPT-1 به رغم افزایش، معنادار نبود. نتیجه‏ گیری: مکمل سازی کوئرستین احتمالا باعث مهار آنژیوژنز تومور و در نتیجه رشد تومور پستان می‏ شود.

TIE-2 Receptor, Angiopoietins, Vascular Endothelial Growth Factor, Breast Cancer, Angiogenesis, گیرنده TIE-2, آنژیوپویتین‌ ها, فاکتور رشد اندوتلیال عروقی, سرطان پستان, آنژیوژنز