محمدرضا صبور - دانشیار دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
حمید ضرابی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران محیطزیست دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمدرضا حاج بابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران محیطزیست دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

مواد دارویی در زمره ترکیباتی محسوب می شوند که به محیط زیست وابستگی دارند و در سطح وسیع از طریق داروهای تاریخ مصرف گذشته و اضافه بر نیاز بیماران و همچنین دفع داروهای مصرف شده توسط انسان و حیوان به محیط زیست وارد می شوند که این فرآیندها موجب اثر گذاری بر محیط زیست می گردد. سایر اثرات زیست محیطی ناشی از انجام فرآیندهای مرتبط با صنعت داروسازی همچون: مصرف منابع و انرژی در مرحله تولید و بسته بندی، حمل و نقل و توزیع، ذخیره سازی و فعالیت های مرتبط با دفع پسماندهای دارویی می باشند. به منظور ارزیابی عملکرد زیست محیطی محصولات دارویی و صنعت داروسازی، بسیار مهم است که یک چشم انداز جامع در نظر گرفته شود تا تمامی مراحل را که شامل استخراج منابع جهت تولید تا دفع نهایی و پایان حیات محصول می شود، پوشش دهد. ارزیابی چرخه حیات ابزاری است که به طور گسترده برای مدل سازی سیستم ها و در جهت کمی سازی اثرات زیست محیطی مرتبط با تمامی مراحل چرخه حیات محصول طراحی شده است. به منظور تعیین الزامات مورد نیاز برای انجام مطالعات ارزیابی چرخه حیات محصولات دارویی، مروری بر استانداردهای عمومی موجود و دستورالعمل های ویژه هر بخش انجام گرفت. فقدان قوانین هماهنگ برای مطالعات ارزیابی چرخه حیات در حوزه محصولات دارویی منجر به بروز کاستی هایی همچون: استفاده از واحدهای عملکردی جرمی بدون مراجعه به عملکرد دارویی محصول، حذف کلی مراحل مصرف و پایان حیات و فقدان مدل های مشخص که شامل تأثیرات خاص دارویی است می شود. این امر می تواند منجر به نتیجه گیری های اشتباه یا حتی گمراه کننده شود.

ارزیابی چرخه حیات، محصولات دارویی، صنعت داروسازی، اثرات زیست محیطی، الزامات و قوانین زیست محیطی