بررسی رابطه مولفه های آمادگی جسمانی با شادکامی دانش آموزان (مطالعه موردی: دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران)

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی - تحلیلی و به صورت پیمایشی می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه مولفه های آمادگی جسمانی با شادکامی می باشد. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران بوده اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر محاسبه شد. روایی سؤالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان حوزه تربیت بدنی مورد تأیید قرار گرفت، پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ 0/80 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزار spss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که رابطه همبستگی بین دو متغیر مؤلفه های آمادگی جسمانی با شادکامی دانش آموزان با ضریب 0/641 و sig=0.004 تایید شده و با سطح اطمینان 95 درصد مورد قبول است. به دلیل این که سطح معناداری در ضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر مؤلفه های آمادگی جسمانی با شادکامی دانش آموزان وجود دارد و در نتیجه فرض H0 رد شده و فرض H1 مورد تأیید است.

Keywords:

آمادگی جسمانی , شادکامی , دانش آموزان