اثربخشی ACT بر خود بیمار انگاری، بدریختی بدن و بهزیستی روانشناختی در زنان مراجعه کننده به کلینیک های جراحی زیبایی شهرستان ساری

هدف از انجام این تحقیق اثربخشی ACT بر خود بیمار انگاری، بدریختی بدن و بهزیستی روانشناختی در زنان مراجعه کننده به کلینیک های جراحی زیبایی شهرستان ساری بود، لذا این پژوهش از طریق طرح پیش آزمون-پس آزمون دو گروهی (آزمایش و کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک های جراحی زیبایی شهرستان ساری بود. حجم نمونه این پژوهش به صورت تصادفی برابر با 30 نفر به دوگروه 15 نفری در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش سه پرسشنامه استاندارد خود بیمار انگاری ایوانز (1980)، اختلال بدشکلی بدن ربیعی و همکاران (1390)، بهزیستی روانشناختی کارل ریف (2002) و جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود. برای مفروضه نرمال بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف-اسمیرنف انجام شد. سپس مفروضه همگنی واریانس ها از طریق آزمون لوین در تمام متغیرهای دو گروه بررسی گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی، از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تکمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود بیمار انگاری، بدریختی بدن و بهزیستی روانشناختی در زنان مراجعه کننده به کلینیک های جراحی زیبایی شهرستان ساری اثربخش است، که با توجه به اندازه اثر، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی در زنان مراجعه کننده به کلینیک های جراحی زیبایی تاثیر بیشتری نسبت به خود بیمار انگاری و بد ریختی بدن زنان دارد.

Keywords:

درمان پذیرش و تعهد , خود بیمار انگاری , بدریختی بدن و بهزیستی روانشناختی