اثربخشی آموزش هیجان مدار بر بهزیستی روانشناختی، پذیرش اجتماعی و کفایت اجتماعی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش هیجان مدار بر بهزیستی روانشناختی، پذیرش اجتماعی وکفایت اجتماعی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی بود. پژوهش حاضر، از جمله طرحهای نیمه آزمایشی، به صورت پیش آزمون - پس آزمون بود. جامعه آماری در این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی شهرستانهای اطراف تهران بود که تعداد آنها برابر با هفتاد نفر می باشند که تعداد نمونه برابر با سی نفر و به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق سه پرسشنامه استاندارد بهزیستی روانشناختی کارل ریف (2002)، پذیرش اجتماعی کراون و مارلو (1960)، کفایت اجتماعی فلنر (1990) و جلسات مشاوره زوج درمانی هیجان مدار استفاده. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS21 انجام شد که در این پژوهش، از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش و نشان دادن فراوانی ونمودارهای مربوط به آن استفاده شده و از آمار استنباطی، به منظور بررسی فرضیه ها استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا برای فرضیه های اصلی) و تک متغیره (آنکوا برای فرضیه های فرعی) استفاده شد.نتایج نشان داد که آموزش هیجان مدار بر بهزیستی روانشناختی، پذیرش اجتماعی و کفایت اجتماعی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی اثربخش است. که با توجه به شدت اثر، آموزش هیجانمدار بر کفایت اجتماعی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی تاثیر بیشتری دارد.

Keywords:

آموزش هیجان مدار , بهزیستی روانشناختی , پذیرش اجتماعی , کفایت اجتماعی