شهلا حسامی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی

ضرورت پرداختن به مقوله نشاط در مدارس و عوامل ایجاد کننده آن برای داشتن یک جامعه سالم و به ینه نمودن عملکرد و بازده نهادهای آن امری در خور اهمیت می باشد و از آنجایی که بنیان های دانش، مهارت و نگرش از دوره ی پیش دبستان و دبستان شکل می گیرند و اهمیت و ضرورت آنها برای خاص و عام پذیرفته شده اند، پس ضروری است که هر تحول و نوآوری آموزشی را از سالهای اولیه ی کودکی مورد توجه قرار داد و برنامه ریزی برای دوران کودکی و بعد از آن را بر پایه و بنیان قوی بنا نهاد. برنامه ریزی موفق برای شادی آن است که به حداکثر مولفه های تاثیرگذار در این راستا که همانا می تواند مولفه های عوامل آموزشگاهی(برنامه درسی، مشارکت دانش آموزان، امکانات آموزشگاه ی، ارتباط والدین با مدرسه، فعالیت های فوق برنامه، روش های تدریس و ویژگی حرفه ای معلمان)باشد، توجه کند و بتواند مهارتهای شاد زیستن و شاد بودن را در فضای مدرسه طنین انداز نماید و زندگی دانش آموزان را از خمودگی و ایستایی نجات دهد. با یک نگاه سیستمی، می توان بیان داشت چگونگی معماری مدارس و عناصر تشکیل دهنده آن مثل رنگ، نور، صدا، تجهیزات و جز آن می توانند در کنار سایر عوامل آموزشی و تربیتی اثرات قابل توجهی بر فراگیران و دانش آموزان باقی گذارند. عدم توجه به عناصر تشکیل دهنده ی فضای آموزشی مثل کلاس ها، راهرو ها، فضاهای باز، تجهیزات و ...می تواند اثرات منفی بروی دانش آموزان داشته باشد و بلعکس رعایت این ضوابط و استاندارد ها می تواند باعث ایجاد حس رضایت و تعلق پذیری دانش آموزان نسبت به فضاهای آموزشی شود.با توجه به اهمیت موضوع هدف اصلی این تحقیق جایگاه و ضرورت شادی و نشاط در مدارس و عوامل تاثیر گذار برآن در مدارس می باشد.

شادابی – نشاط- دانش آموزان – عوامل آموزشگاهی