اثر بخشی معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر سلامت معنوی و احساس انسجام فردی سالمندان

هدف از پژوهش حاضر اثر بخشی معنا درمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر احساس انسجام فردی و سلامت معنوی سالمندان بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه سالمندان مراجعه کننده به سرای مهر ساری بود که از میان انها 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت معنوی پالوتزیان و آلیسون (1982) و آزمون انسجام فردی ارقبایی و همکاران (1392) استفاده شد. سپس طرح آموزش معنا درمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا در 8 جلسه بر روی گروه آزمایش اعمال و در نهایت از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی مانند تحلیل کوواریانس چند متغیره با کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. یافته ها نشان داد که معنا درمانی مبتنی براندیشه های مولانا بر احساس انسجام فردی و سلامت معنوی سالمندان موثر است. همچنین، آموزش معنادرمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا بر متغیر سلامت معنوی بیشترین سهم را داشته است.

Keywords:

معنا درمانی مبتنی بر اندیشه های مولانا , احساس انسجام فردی , سلامت معنوی