کامران قاسمی - گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
وحید اکبرپور - گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مهدی محمدی ازنی - گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

با توجه به نقش ماده آلی خاک در افزایش باکتری­های اکسیدکننده گوگرد، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل شامل دو عامل گوگرد (S0، S1 و S2) و اصلاح­کننده­های آلی (شاهد C، اسید هیومیک H و ورمی­واش V) اجرا شد. براساس نتایج این آزمایش بیشترین عملکرد کل بوته سیر در تیمار S1V دیده شد هرچند اختلاف معنی­داری با دو تیمار S1C و S2C نداشت. بیشترین وزن تک سیر در تیمار S1C حاصل شد که بطور معنی­داری از تمامی تیمارهای دیگر بیشتر بود. حداکثر طول سیر در تیمار S2C مشاهده شد که اختلاف معنی‌داری با S1V و S1C نداشت. بیشترین نرخ فتوسنتز (A) در تیمار S1C مشاهده شد که بطور معنی­داری از تمامی تیمارهای مورد بررسی بیشتر بود. بیشترین میزان گوگرد در قسمت خوراکی سیر در تیمار S1H دیده شد که نسبت به شاهد و تمامی تیمارهای دیگر اختلاف معنی­داری داشت. بیشترین میزان ظرفیت آنتی­اکسیدانی بخش خوراکی سیر در تیمار S2C مشاهده شد. محتوای فنلی تنها در سه تیمار S0V، S1V و S1C بطور معنی­داری کمتر از شاهد بودند ولی بقیه تیمارها از نظر فنل کل با شاهد تفاوتی نداشتند. غلظت کافئیک اسید از 36/11 تا 46/20 میلی‌گرم در کیلوگرم نوسان داشت که از بین اصلاح‌کننده‌های آلی تیمار شاهد و ورمی‌واش بدون اختلاف معنی­دار با هم دارای بیشترین مقدار کافئیک اسید بودند.

آنتی‌اکسیدان, اصلاح‌کننده آلی, سیر خوراکی, کافئیک اسید