تاثیر نانو کود آهن بر خصوصیات جوانه زنی و الگوی پروتئینی دو گونه از تیره نعناعیان (Lamiaceae)

گیاهان بادرشبو (Dracocephalum moldavica) و بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) از تیره نعناع به علت وجود ترکیبات دارویی، به ویژه اسانس‌های روغنی از اهمیت و ارزش اقتصادی بالایی برخوردار هستند. در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف نانوکود کلات آهن بر خصوصیات جوانه‌زنی و مفدار کمی و کیفی پروتئین در آزمایشی با دو فاکتور در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار بررسی شد. فاکتورها شامل: نانوکود آهن با پنج سطح (mg/L 16 ، 12، 8، 4، 0) و توده‌های ژنتیکی با 3 سطح (بادرشبو مشهد و نیشابور و بادرنجبویه اصفهان) بودند. بذور در غلظت‌های مختلف نانوکود کلات آهن خیسانده شدند و درصد جوانه‌زنی بذور روزانه بمدت 14 روز یادداشت برداری و شاخص‌های جوانه‌زنی محاسبه و الگوی نوارهای پروتئینی بذور جوانه زده به روش SDS-PAGE مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهای مختلف اثر معنی‌داری روی خصوصیات جوانه‌زنی و مفدار کمی و کیفی پروتئین داشت. بیشترین سرعت جوانه‌زنی و بیشترین نسبت ریشه‌چه به ساقه‌چه به ترتیب در غلظت mg/L 8 و mg/L 4 نانوکود آهن در توده بادرنجبویه مشاهده شد. نتایج الکتروفورز تعداد 9 نوع نوار پروتئینی با وزن مولکولی بین 10 تا 150 کیلودالتون بین توده‌های ژنتیکی نشان داد که 3 پروتئین از بین آنها پلی مورفیسم بودند. با افزایش میزان نانوکود آهن مقدار کمی پروتئین کل افزایش یافت و بیشترین محتوای پروتئین در تیمارmg/L 16 بدست آمد، در حالیکه در مقدار کیفی پروتئین‌ها تغییری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که مقدار کمی پروتئین توده بادرنجبویه نسبت به دو توده بادرشبو بیشتر بود.

Keywords:

بادرنجبویه , بادرشبو , SDS-PAGE , نانوکود آهن , جوانه زنی