پیش بینی سازگاری تحصیلی براساس گرایش به دینداری والدین در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان سبزوار

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس گرایش به دینداری والدین در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان سبزوار بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه است که نمونه ای به حجم 381 نفر از دانش آموزان، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (1989( و پرسشنامه دینداری سراج زاده (1377) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. یافته ها نشان داد که بین سازگاری تحصیلی دانش آموزان و گرایش به دینداری والدین رابطه معنادار وجود دارد (p>0/01). به این ترتیب، به نظر می رسد که میزان دینداری والدین در هریک از مؤلفه ها (بعد اعتقادی، بعدتجربی، بعد پیامدی و بعد مناسکی) با سازگاری تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت دارد.

Keywords:

سازگاری تحصیلی , گرایش به دینداری والدین