تاثیر آموزه های اسلام بر پرخاشگری دانش آموزان

اسلام برای پرورش رحمت و محبت، انسان را از غضب و خشم بازداشته و همواره درصدد آن است، چرا که خشم و غضب بدونمهار و بدون محبت خویی حیوانی است و خواسته انسان تبدیل خوی حیوانی به خوی انسانی و رحمانی است. بر اساس این خویحیوانی، انسان حالتی پیدا می کند که به دریدن و پاره کردن و حیوانی زیستن عادت می کند و فطرت پاك رحمانی اش تبدیل بهخوی حیوانی می شود. البته دریدن فقط کشتن و دریدن نیست و این خود منحصر در این مورد نمی ماند، بلکه اگر مملکت وجود رابه تسخیر درآورد، هر چه از دستش بربیاید، کوتاهی نمی کند، با زبان، با قلم و حتی با ابرو و اشاره هم به این کار می پردازد. هدفاین پژوهش بررسی تاثیر آموزه های اسلام بر خاشگری دانش آموزان می باشد. در این مطالعه از کتاب قرآن، تفاسیر علامه طباطبایی وجوادی آملی، اصول کافی، نهج البلاغه، کتابهای مربوط به حکمت عملی استفاده خواهد شد. در این پژوهش از تحلیل محتوای کیفیاستفاده خواهد شد. جامعه مطالعه شده در پژوهش حاضر مجموعه آثار منتشرشده در قالب مقالات و کتاب های علمی فارسی مرتبطباپرخاشگری از دیدگاه آموزه های اسلام بود.

Keywords:

مهارت های اسلامی , خشم , بردباری توکل , زندگی اسلامی