روانبخش اسمعیلی - دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
علیرضا لامع جویباری - دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.

   خشونت علیه پرستاران یکی از مشکلات در حال افزایش در سراسر دنیا می‌باشد. یکی از نگرانی‌های کارکنان بهداشت و درمان خشونت محل کار می‌باشد که یکی از عوامل مؤثر در کاهش کیفیت کاری و میزان رضایتمندی کارکنان و بیماران است، بخش اورژانس به لحاظ طبیعت کاری، محیطی پربرخورد است و به‌سادگی می‌تواند به محلی جهت بروز رفتارهای خشونت‌آمیز تبدیل گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی سیستماتیک تعیین خشونت علیه پرستاران اورژانس طراحی و اجرا شد. این مطالعه به‌صورت مروری نقلی بوده که جستجو از طریق پایگاه‌های: Google Scholar، PubMed ،SCOPUS ، پایگاه علمی جهاد دانشگاهی، بانک نشریات کشور بدون در نظر گرفتن محدودیت زمانی انجام شد. معیارهای ورود مقالات شامل: پژوهش مرتبط با پرستار اورژانس، انتشار مقاله به زبان فارسی یا انگلیسی، امکان دسترسی به متن کامل مقالات. نتایج: در نهایت 15 مقاله در راستای اهداف پژوهش برگزیده شد. یافته‌ها به 8 دسته اصلی؛ ویژگی‌های خشونت، ویژگی‌های پرستاران، واکنش پرستاران به خشونت، میزان گزارش دهی و دلایل عدم گزارش دهی، ویژگی‌های خشونت کننده، مشکلاتی که خشونت به وجود می‌آورد، ابعاد قانونی خشونت، راه‌کارهای کاهش خشونت تقسیم‌بندی شدند. بیشترین خشونت رخ داده علیه پرستاران از نوع خشونت کلامی و سپس فیزیکی می‌باشد؛ خشونت جنسی و نژادی در مطالعات کمی بررسی‌شده‌اند. موضوع نگران‌کننده میزان پایین گزارش دهی و پیگیری‌های پس از وقوع خشونت می‌باشد که لازم است با برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری از وقوع آن کاست.

Violence, Nurse, Emergency, Aggression, Bullying., خشونت, اورژانس, پرستار, پرخاشگری, نزاع.