مصرف مهارکننده های ترشح اسید در بیماران بستری و پیامدهای آن

دو دهه اخیر مصرف داروهای مهارکننده پمپ پروتون(PPI) به‌طور چشمگیری در گروه کودکان و بزرگ‌سالان افزایش‌یافته است، به‌طوری‌که بین سال‌های 2003-2000، افزایش چشمگیری 4 برابری در شیوع مصرف PPI در نوزادان، با تخمین افزایش 7/5 برابری از سال‌های 2004-1999 وجود داشته است. مطالعات متعددی بر روی بیماران بزرگ‌سال رابطه‌ای را میان داروهای آنتی‌اسید و بیماری‌های عفونی(پنومونی و عفونت‌های دستگاه گوارش) و بیماری‌های غیر عفونی(شکستگی‌های لگن و کمبود ویتامین B12) یافته‌اند. این یافته‌ها شیوه‌های درمان تجربی داروهای آنتی‌اسید در موارد مشکوک GERD در نوزادان و کودکان را به چالش می‌کشاند. براین اساس مطالعه حاضر به بررسی و پژوهش ارزیابی اثرات جانبی و عوارض جدی وابسته به داروهای آنتی‌اسید در جمعیت کودکان پرداخته است. مطالعه حاضر یک مطالعه مروری و بر اساس جستجو در پایگاه‌ اطلاعاتی Magiran SID, Medlib, Iranmedex, proquest Elsevier, Ovid, Pubmed, Science direct جستجو انجام شد. از مقالات مرتبط فارسی و انگلیسی در بازه سال‌های 2015-2000 استفاده شد. 52 مقاله استخراج شد و درنهایت 12 مقاله مرتبط با اهداف این مطالعه بررسی شد. مقاله‌هایی که معیار ورود به مطالعه را داشته‌اند مقاله‌هایی که معیارهای ورود به این مطالعه را داشتند اکثراً رابطه مهم و جدی را بین مصرف داروهای مهارکننده ترشح اسید و خطر ابتلا به انتروکولیت نکروان، سپسیس، باکترمی، پنومنی و عفونت‌های دستگاه گوارش نشان می‌دهند. با توجه به تأثیر مشکوک آنتاگونتیست H2 و مهارکننده‌های پمپ پروتون و شواهد رو به رشد ابتلا به عفونت‌های جدی، داروهای آنتی‌اسید باید در نوزادان و کودکان مشکوک به بیماری گوارشی بستری و سرپایی با احتیاط استفاده شود.

Keywords:

Proton Pump Inhibitors , Antacids , Pneumonia , Infection of the digestive system. , مهارکننده پمپ پروتون , آنتی‌اسید , پنومونی , عفونت دستگاه گوارش.