ارتباط بین شاخص های ریوی با کیفیت زندگی و سلامت روان کارگران و نقش فعالیت بدنی بر آن ها(مطالعه موردی: کارخانه سیمان و کاشی یزد، 1398)

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 222

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SHIMU-28-3_002

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1399

Abstract:

مقدمه: سیستم تنفسی یکی از مهم ترین دستگاه­ های بدن است که می تواند تحت تاثیر پیامدهای نامطلوب استنشاق ذرات معلق قرار گرفته و باعث به وجود آمدن اختلالات روانی، جسمی و شغلی گردد. با توجه به تاثیرات مثبت فعالیت بدنی بر سلامت جسم و روان، هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین شاخص های ریوی با کیفیت زندگی و سلامت روان کارگران و نقش فعالیت بدنی بر آن ها می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع  مورد-شاهدی می باشد، 153 نفر از کارگران که شرایط حضور در مطالعه را داشتند، بر اساس روش نمونه ­گیری در دسترس در محل طب کار انتخاب شدند. از این تعداد، بر اساس پرسش نامه بک تعداد 93 نفر درگروه غیرفعال و 60 نفر در گروه فعال قرار گرفتند. برای تعیین ظرفیت ­های ریوی کارگران، آزمون عملکرد ریوی از دستگاه اسپیرومتری استفاده و از پرسش نامه سلامت عمومی و کیفیت زندگی ویر و شربورن استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS vol.23 استفاده شد. یافته های پژوهش: بر اساس نتایج به دست آمده، بین شاخص های ریوی با کیفیت زندگی در کارگران فعال ارتباط مستقیم(P=0.000) و با سلامت روان ارتباط معکوس وجود دارد(P=0.000). در کارگران غیرفعال بین شاخص های ریوی با کیفیت زندگی ارتباط مستقیم(به ترتیب P=0.0, 0.005, 0.000, 0.0007) و با سلامت روان به جزء VC ارتباط معکوس و معنی داری وجود دارد(به ترتیب P=0.0, 0.019, 0.037, 0.003). بحث و نتیجه ­گیری: به نظر می رسد افزایش حجم ریه ها، باعث بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان می شود و نکته قابل تامل این که در کارگران فعال نسبت به کارگران غیر فعال این ارتباط قوی تر است.

Authors

محمد حسن دشتی خویدکی

گروه علوم تربیتی و روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

فریده السادات سجادی پور

گروه علوم تربیتی و روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

امیر عباس مینایی فر

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

جواد رمضانی

گروه علوم تربیتی و روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران