رضوان حجازی
حسین رجب دری
امیر رضا خانی ذلان

زمینه: ماهیت اصلی رفتارهای شهروند شرکتی شامل ایده­ای است که بیان می­دارد رفتارهای شهروند شرکتی رفتارهای سودمندی بوده که برای بهبود کارایی سازمان، حیاتی است. هدف این پژوهش شناسایی رابطه رهبری اخلاقی با رفتارهای شهروند شرکتی فردی و سازمانی، با نقش تعدیل­کننده خودکارآمدی، احترام و تعامل بین مدیر و کارکنان است. روش: این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آن را کل کارکنان شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تشکیل می­دهد. نمونه برگزیده شامل 102 نفر است که با استفاده از نمونه­گیری در دسترس انتخاب شده­اند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. همچنین، دوره زمانی مورد مطالعه، سال­ 1396 است. برای تحلیل یافته­ها نیز در قالب 8 فرضیه اصلی، از روش معادلات ­ساختاری توسط نرم­افزار Smart PLS، استفاده شد. یافته‌ها: یافته­های پژوهش نشان می­دهد که بین رهبری اخلاقی و شهروند شرکتی در بعد فردی و سازمانی روابط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین خودکارآمدی، احترام و تعامل بین مدیر و کارکنان روابط بین رهبری اخلاقی و شهروند شرکتی در بعد فردی و سازمانی را به گونه مثبت تعدیل می­کند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش، می‌توان بیان داشت که با افزایش سطح رهبری اخلاقی، رفتارهای شهروند شرکتی در ابعاد فردی و سازمانی افزایش می­یابد و این ارتباط با متغیرهای تعدیل­گر نیز به صورت مثبت تعدیل می­شود. در نتیجه با توجه به اهمیت نقش شهروند شرکتی در تعالی سازمان، لازم است که با دقت بیشتری گسترش اخلاق حرفه­ای دنبال شود.

Ethical leadership, Corporate citizen, Self-efficacy, Respect, Manager-employee interaction, رهبری اخلاقی, شهروند شرکتی, خودکارآمدی, احترام, تعامل بین مدیر و کارکنان