تحلیل رابطه اخلاق حرفه‌ای با تسهیم دانش: نقش میانجی‌خودکنترلی

زمینه: مدیریت ارزشهای اخلاقی در محیط کار، موجب مشروعیت اقدامات مدیریتی و انسجام و تعادل فرهنگی می‌شود. در ضمن تقویت خودکنترلی کارکنان، بستر فرهنگی را برای تقویت تجربه و دانش کارکنان مهیا می‌سازد. مقاله پیش رو، به تحلیل رابطه اخلاق‌حرفه‌ای بر تسهیم دانش با میانجی خودکنترلی کارکنان می‌پردازد. روش: پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان سازمان دیوان محاسبات کشور در حوزه‌های اداری استانهای؛ گلستان،‌ مازندران،‌ خراسان شمالی، خراسان جنوبی و خراسان رضوی بود. به دلیل محدودیت جامعه تمامی آن به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش 3 پرسشنامه استاندارد بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری با بهره گیری از نرم افزار PLS و SPSS استفاده شد. یافته‌ها: ضریب آماره T برآورد شده در رابطه اخلاق حرفه‌ای کارکنان بر تسهیم دانش برابر 543/0 نتیجه شده است. لذا اخلاق‌حرفه‌ای کارکنان با تسهیم دانش رابطه معنی‌داری دارد و خودکنترلی رابطه بین ، اخلاق حرفه‌ای کارکنان را با تسهیم دانش به خوبی میانجیگری کرده‌است. نتیجه‌گیری: پارادایمی که به منظور تسهیم دانش فردی کارکنان، تسهیم فرصت یادگیری و تقویت انگیزه آن در سازمان مطرح شده است، بیانگر الزام به تسهیم دانش است تا در کلیه بخشهای سازمان سرایت یافته و همگانی شود.

Keywords:

Moral values , Professional ethics , Staff’s self-control , Knowledge sharing , ارزشهای اخلاقی , اخلاق حرفه‌ای , خودکنترلی کارکنان و تسهیم دانش