سمیرا رضوانی راد - واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی
علی شاکر دولق - مرکز تحقیقات روان شناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی

خلاصه هدف. این پژوهش با هدف مقایسه خودکارآمدی، امید به زندگی و اضطراب مرگ در افراد دچار بیماری قلبی و افراد سالم در شهرستان ارومیه  انجام شد. زمینه. بیماری­های قلبی شایعترین علت مرگ در بیشترکشورها و ایران هستند. این بیماری مزمن ممکن است خودکارآمدی، امید به زندگی و اضطراب مرگ را تحت تاثیر قرار دهد. روش کار. این مطالعه از نوع علی مقایسه­ای است که نمونه مورد مطالعه آن، 75 فرد دچار بیماری قلبی بستری در بیمارستان سیدالشهدا و 75 فرد سالم بودند. نمونه­ها با روش نمونه­گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و از نظر خودکارآمدی، امید به زندگی و اضطراب مرگ مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­های امید به زندگی اشنایدر، خودکارآمدی عمومی شرر، و اضطراب مرگ تمپلر استفاده شد. داده­ها در نرم­افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها. اختلاف آماری معنی­دار بین افراد فاقد بیماری قلبی و افراد دچار بیماری قلبی از نظر میانگین نمره خودکارآمدی (30/66 با انحراف معیار 60/10 در مقابل 61/51 با انحراف معیار 11/9) (0001/0P≤)، و میانگین نمره امید به زندگی (12/46 با انحراف معیار 87/6 در مقابل 66/39 با انحراف معیار 78/8) (0001/0P≤) مشاهده شد، اما بین دو گروه از نظر اضطراب مرگ تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری. انجام اقداماتی در زمینه افزایش خودکارآمدی و امید به زندگی در افراد دچار بیماری قلبی توصیه می­شود.

Cardiovascular disease, Self-efficacy, Life expectancy, Death anxiety, بیماری قلبی, خودکارآمدی, امید به زندگی, اضطراب مرگ