تأثیر حمام گرم پا بر نوروپاتی محیطی در مبتلایان به دیابت

مقدمه و هدف: دیابت ملیتوس مشکل بهداشتی مهم اپیدمی جامعه در قرن بیستم است. از رایج ترین عوارض آن نیز نوروپاتی محیطی می باشد. این عارضه چالش بزرگ حل نشده ای برای بیماران، متخصصین غدد و پرستاران بشمار می آید. بنابراین مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر حمام گرم پا بر نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه کار آزمایی بالینی تصادفی در مرکز تحقیقات دیابت یزد انجام شد. نمونه های واجد شرایط  شامل 70 بیمار دیابتی با نمونه گیری اولیه آسان انتخاب شدند. آن ها بطور تصادفی به گروه کنترل(تحت مراقبت روتین) و آزمون (تحت مراقبت روتین و حمام آب گرم پا) تقسیم شدند. برای واحدهای گروه آزمون ، در طول دو هفته مداخله حمام گرم پا در طی هشت جلسه 20 دقیقه ای طی دو هفته یک روز در میان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها (پرسشنامه) از طریق مصاحبه و معاینه در سه نوبت (قبل از مداخله، دو  هفته و یک ماه بعداز مداخله) تکمیل شد. داده ها تحت نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: طبق نتایج، نمره میانگین نوروپاتی گروه آزمون با تاریخچه در بدو مطالعه، دو هفته و یک ماه بعد به ترتیب 7/24، 4/51 ، 4/39 و بر اساس معاینه به ترتیب 4/09، 3/12 ، 2/90  بود. حال آن که مقادیر فوق در گروه کنترل با تاریخچه  7، 7 و 78/6 و با معاینه 33/4، 4/07و 3/84 بود.  بین میانگین نمرات نوروپاتی پس آزمون گروه آزمون و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده شد(0/001>p). نتیجه گیری: با توجه به تغییرات میانگین نوروپاتی محیطی در بیماران دیابتی، می توان حمام گرم پا را به عنوان یک روش ساده و مؤثر غیر دارویی و مراقبتی در منزل پیشنهاد نمود. بعلاوه نیاز به مطالعات بیشتر در این زمینه می باشد.

Keywords:

Peripheral neuropathy , Warm foot bath , Randomized clinical trial , Diabetes mellitus , Diabetes complication , نوروپاتی دیابتی , حمام گرم پا , کارآزمایی بالینی تصادفی شده , دیابت ملیتوس , عوارض.