بررسی شیوع و مدلسازی عوامل اجتماعی مرتبط با ابتلا به سندرم متابولیک در شهر شهرکرد

زمینه و هدف: سندرم متابولیک یک اختلال بیوشیمیایی و فیزیولوژیک است که می‌تواند منجر به اختلال در متابولیسم انسولین و گلوکز، چاقی شکمی، دیس لیپیدمی و پرفشاری خون گردد، این مطالعه با هدف تعیین شیوع و مدل‌سازی عوامل اجتماعی مرتبط با ابتلا به سندرم متابولیک در شهرکرد در سال 1398 انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که بر روی داده‌های پرونده سلامت 287 نفر از جمعیت بالای 30 سال شهرکرد به صورت تصادفی منظم انجام گرفت. سپس طبق ملاک‌های تشخیصی ابتلا به سندرم متابولیک، ویژگی‌های تعداد 90 نفر مبتلا و 197 نفر غیر مبتلا به سندرم متابولیک مقایسه شدند. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و با استفاده از آزمون‌های کای اسکوئر، تی تست، ضریب همبستگی و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: شیوع سندرم متابولیک در جامعه مورد بررسی 31 درصد(با فاصله اطمینان 95%: 37-26) بود. میانگین سن در گروه مبتلا به سندرم متابولیک 12/62±54/94 سال و در گروه غیر مبتلا 13/14±49/86 سال بود. ارتباط معنی‌داری بین سن، شغل، تأهل، مصرف روزانه میوه، سبزی، لبنیات، استعمال دخانیات و فعالیت بدنی، تری گلیسیرید، FBS، HDL و دور کمر وجود داشت (0/05p<).  نتیجه گیری: شیوع سندروم متابولیک در جمعیت مورد بررسی بالا بوده و نیازمند برنامه مداخله‌ای است. برخی از عوامل خطر ابتلا به سندرم متابولیک قابل‌پیشگیری می‌باشند، تغییر در شیوه زندگی در این موارد می‌تواند به عنوان یکی از توصیه‌های پیشگیری مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

Metabolic Syndrome , prevalence , Modeling , Social Determinants , سندرم متابولیک , شیوع , مدلسازی , تعیین کننده های اجتماعی