اثربخشی برنامه توانمندسازی ایمنی بیمار با رویکرد تکنیک تحلیل حالات بالقوه خطا و آثار آن بر فرهنگ ایمنی در پرستاران بخش ویژه

زمینه و هدف: مراقبت در بخش مراقبت‌های ویژه به دلایل متعددی همواره توأم با خطاست و یکی از راه‌های توانمندسازی پرستاران استفاده از ابزار تجزیه‌وتحلیل امکان بروز خطا و آثار آن می‌باشد تا پرستاران با شناسایی حالات خطا قبل از رخ دادن خطا آشنا شده و از بروز آن‌ها جلوگیری کنند. در این راستا پژوهشی باهدف تعیین اثربخشی توانمندسازی ایمنی بیمار با رویکرد تجزیه‌وتحلیل خطاهای بالقوه مراقبت سلامت بر فرهنگ ایمنی در پرستاران بخش ویژه انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه کار آزمایی بالینی در بیمارستان‌های آیت‌الله کاشانی و هاجر شهرکرد در سال 98-97 با مشارکت 72 پرستار انجام شد. برنامه توانمندسازی ایمنی بیمار با رویکرد تجزیه‌وتحلیل خطاهای بالقوه مراقبت در قالب شش جلسه یک و نیم‌ساعته طراحی و اجرا گردید. اطلاعات توسط پرسشنامه‌ی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه‌ی فرهنگ ایمنی جمع‌آوری و داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیلی تحت نرم‌افزار SPSS نسخه 20 آنالیز گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که روند افزایشی معنی‌داری در فرهنگ ایمنی پرستاران طی مطالعه در گروه آزمون وجود داشته است که به معنی اختلاف درروند موجود در دو گروه ازنظر فرهنگ ایمنی است  (p<0/001)؛ همچنین اختلاف قبل و پس از پیگیری فرهنگ ایمنی در دو گروه معنی‌دار بوده است (p<0/001) نتیجه‌گیری: آزمون توانمندسازی ایمنی بیمار تأثیر مثبتی بر فرهنگ ایمنی در مطالعه حاضر داشته است. به‌کارگیری رویکرد تجزیه‌وتحلیل خطاهای بالقوه برای بهبود ایمنی بیماران و ارتقا فرهنگ ایمنی پرستاران توصیه می‌شود.

Keywords:

Patient Safety Culture , Failure Mode and Effects Analysis and Its Effects , Intensive Care , Nurse , فرهنگ ایمنی بیمار , تکنیک تحلیل حالات بالقوه خطا و آثار آن , مراقبت‌های ویژه , پرستار