بررسی تاثیر مصرف قبل از ترومای دارو های ضد انعقاد بر پیامد بالینی بیماران با ترومای مغزی متوسط تا شدید
عنوان مقاله: بررسی تاثیر مصرف قبل از ترومای دارو های ضد انعقاد بر پیامد بالینی بیماران با ترومای مغزی متوسط تا شدید
شناسه ملی مقاله: JR_SJNMP-5-4_009
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_SJNMP-5-4_009
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
پریسا ریزه وندی - دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
احسان علیمحمدی - گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
سید رضا باقری - گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
علیرضا عبدی - دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
حسنا ویسی - مرکز توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان امام رضا علیه السلام، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
خلاصه مقاله:
پریسا ریزه وندی - دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
احسان علیمحمدی - گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
سید رضا باقری - گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
علیرضا عبدی - دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
حسنا ویسی - مرکز توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان امام رضا علیه السلام، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
زمینه و هدف: هدف اصلی مطالعهی حاضر بررسی تأثیر مصرف قبل از ترومای داروهای ضد انعقاد شامل مهارکنندههای پلاکتی، وارفارین و ضد انعقادهای مستقیم خوراکی بر پیامد بالینی بیماران با ضربه به سر متوسط تا شدید بود.
مواد و روشها: 224 بیمار مسنتر از 50 سال با ضربهی به سر متوسط تا شدید مراجعهکننده به بیمارستان آیتالله طالقانی کرمانشاه بین سالهای 1393 تا 1398 مورد بررسی قرار گرفتند. یافتههای جمعیتشناسی، پاراکلینیک و بالینی بیماران بررسی شد. بر اساس سابقهی مصرف قبل از ترومای داروهای ضد انعقاد، بیماران به چهار دسته تقسیم شدند. دسته اول بیماران با سابقه مصرف مهارکننده پلاکتی، دسته دوم بیماران با سابقه مصرف وارفارین، دسته سوم بیماران با سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد مستقیم خوراکی و دسته چهار شامل بیماران بدون سابقه مصرف هرگونه داروی ضد انعقاد. پیامد بالینی بیماران بر اساس معیار پیامد بالینی گلاسکو در هنگام ترخیص ارزیابی شد.
یافتهها: از 224 بیمار مورد بررسی، 95 مورد (42/4%) سابقه مصرف قیل از ترومای هیچگونه داروی ضد انعقاد را نداشتند. 69 مورد (30/8%) داروی مهارکنندهی پلاکتی مصرف میکردند. 42 مورد (18/8%) سابقه مصرف وارفارین را داشتند و همچنین 18 مورد (8%) سابقه مصرف داروهای ضد انعقاد مستقیم خوراکی را داشتند. در این مطالعه، 41 مورد (18/3%) مرگ در بیمارستان مشاهده شد. 108 بیمار (48/2%) دارای پیامد مطلوب و 116 بیمار (51/8%) دارای پیامد نامطلوب بودند. بیماران با سابقهی مصرف وارفارین و بیماران با سابقه مصرف داروهای ضد انعقادی مستقیم خوراکی، با میزان مرگ و میر بیشتر و پیامد بالینی نامطلوبتری همراه بودند (0/05p<).
نتیجهگیری: مصرف قبل از ترومای وارفارین و داروهای ضد انعقاد مستقیم خوراکی با میزان مرگومیر در بیمارستان بیشتر و پیامد بالینی نامطلوبتری همراه بود. اگرچه، ارتباطی بین مصرف قبل از ترومای مهارکنندههای پلاکتی با میزان مرگومیر در بیمارستان بیشتر و پیامد بالینی نامطلوبتر مشاهده نشد.
واژههای کلیدی: مهارکنندهی پلاکتی، وارفارین، داروهای ضد انعقادی مستقیم خوراکی، معیار پیامد بالینی گلاسکو
کلمات کلیدی: platelet inhibitors, warfarin, direct oral anticoagulants, Glasgow Outcome Scale, مهار کننده ی پلاکتی, وارفارین, داروهای ضد انعقادی مستقیم خوراکی, معیارپیامد بالینی گلاسکو
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1144595/