تأثیر اجرای روش مراقبت پرستاری اولیه بر رضایت بیماران بعد از آنژیوپلاستی عروق کرونر

زمینه و هدف: نتایج مطالعات حاکی از آن است که نحوه مراقبت پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر و تداوم آن تأثیر مهمی در بهبودی سریع بیمار، کاهش طول مدت بستری، کاهش نیاز به عمل جراحی و ارتقاء رضایت بیمار دارد. در بین انواع روش‌های مراقبت پرستاری، روش مراقبت اولیه با حداکثر بیمار محوری و نیز تداوم مراقبت همراه است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر اجرای روش مراقبت پرستاری اولیه بر رضایت بیماران بعد از انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله‌ای تصادفی، 60 بیمار بعد از آنژیوپلاستی عروق کرونر در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی بیمارستان رازی بیرجند، به روش تخصیص تصادفی ساده به دو گروه 30 نفر تقسیم شدند. بیماران گروه کنترل مراقبت معمول بخش را دریافت نمودند و برای بیماران گروه آزمون، مراقبت پرستاری اولیه بر اساس فرایند پرستاری اجرا شد. در زمان ترخیص پرسشنامه استاندارد رضایت بیمار (PSI) توسط بیماران تکمیل گردید. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 و آزمون تی مستقل تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره‌ی رضایت بیمار و حیطه‌های آن در دو گروه آزمون و کنترل اختلاف آماری معناداری نداشت. نتیجه گیری: با وجود اینکه نمره رضایت بیمار و ابعاد آن در گروه آزمون افزایش یافت اما این افزایش در مقایسه با گروه کنترل معنادار نبود. این نتیجه شاید مربوط به روش اجرای مراقبت پرستاری معمول در بخش و نیز محدود بودن زمان حضور بیماران تحت آنژیوپلاستی عروق کرونر در بخش مراقبت ویژه قلبی باشد.

Keywords:

Primary nursing care , Satisfaction , Nursing care behaviors , Coronary angioplasty , مراقبت پرستاری اولیه , رضایت بیمار , آنژیوپلاستی عروق کرونر.