اثربخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برسلامت روانی دانش آموزان پسر تیزهوش

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی برذهن آگاهی بر سلامت روانی دانش آموزان پسر تیزهوش بود. روش: در این پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول دبیرستان تیزهوشان شهربابک در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بود. بنابراین پس از اجرای اولیه پرسشنامه، ۳۰ نفر که نمرات بیشتری در سلامت روان برخوردار بودند از جامعه آماری پژوهش انتخاب و به تصادف دردو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) جای داده شدند. برای گروه آزمایش در طی ۸ جلسه ۲ ساعته، مداخله آموزش فنون ذهن آگاهی در فاصله پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی -GHQ)(۲۸ گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش علایم جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، نقص در کنش اجتماعی و افسردگی تاثیر معناداری دارد (P<۰/۱). نتیجه گیری: آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را می توان بعنوان مداخله ای موثر در ارتقا سلامت روان و پیشگیری از اختلالات روانی در دانش آموزان تیزهوش دانست.

Keywords:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , سلامت روانی , تیزهوش