سمیه فضایلی - گروه مدارک پ ش ی و فناوری اطلاعات سلامت، دانش ده علور پیراپ ش ی، دانشواه علور پ ش ی، مشهد، ایران.
مهدی یوسفی - دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
نفیسه ارفع شهیدی - دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
عاطفه بهبودی فر - کارشناسی ارشد، پرستاری گرایش داخلی- جراحی، گروه پایش و ارزیابی مجتمع آموزشی، پژوهشی و درمانی امارر،ا، دانشواه علور پ ش ی مشهد، ایران.

هدف: در اواخر سال 2019 جهان با اپیدمی ویروس کووید 19 مواجه شد. از آنجا که حفظ کیفیت مراقبت از اولویت‌های نظام سلامت می‌باشد، هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت کیفیت مراقبت عمومی ارائه ‌شده به بیماران قبل و بعد از اختصاص بخش‌ها به بیماران کووید 19 بود. روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در اورژانس و بخش‌های عفونی و غیرعفونی بیمارستان امام‌رضا  مشهد انجام شد. ابزار پژوهش چک‌لیستی بود که براساس سنجه‌های اعتباربخشی ملی تدوین و روایی آن توسط 10 نفر از متخصصان به روش کمی تائید گردید. داده‌های مربوط به ارزیابی‌های انجام‌ شده دو ماه قبل و دو ماه بعد از اختصاص این بخش‌ها به بیماران کووید 19 گردآوری، وارد نرم‌افزار SPSS شده و با آزمون کای‌دو تحلیل شد. نتایج: به‌طورکلی امتیاز کیفیت مراقبت عمومی بعد از بحران در بخش‌های اورژانس و غیرعفونی، کاهش معناداری نسبت به قبل از آن داشت. در بخش اورژانس، نصب اتیکیت شناسایی و در بخش‌های غیرعفونی، رعایت استاندارد مرتبط با پیشگیری از زخم فشاری و مهار فیزیکی کاهش معناداری نسبت به قبل از بحران کرونا داشتند. رعایت استاندارد مرتبط با تحویل و تحول بیمار در بخش‌های عفونی و غیرعفونی نسبت به قبل کاهش داشته است. در مورد سایر استانداردها تفاوت معناداری بین قبل و بعد از کرونا مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: توصیه می‌شود عوامل مؤثر بر کاهش رعایت استانداردهای مراقبت در بخش‌های اختصاص‌یافته به کرونا شناسایی و راهکارهای مناسب در شرایط بحران اپیدمی در نظر گرفته شود.

Quality of Public Care, Emergency, Infectious Diseases, COVID-19., کیفیت مراقبت عمومی, اورژانس, بخش عفونی, کووید 19.