تجلّی قرآن کریم در شعر صفیّالدّین حلّیّ
عنوان مقاله: تجلّی قرآن کریم در شعر صفیّالدّین حلّیّ
شناسه ملی مقاله: JR_KORLU-1-1_002
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_KORLU-1-1_002
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی خضری
خلاصه مقاله:
علی خضری
قرآن کریم آیینهی تمام نمای تجلّی قدرت خداوند و بزرگترین و پایدارترین معجزه الهی برای همهی بشریت است. این کتاب هدایتگر که بالاترین درجههای بلاغت و زیبایی سخن را در بر دارد، همیشه الهامبخش اذهان خلاق شاعران بوده است و آنان از تعبیرات بینظیر و اصطلاحات پرطنین قرآن در آثار خویش بهره جستهاند. الهامگیری از قرآن کریم، در ادبیات دوره انحطاط به دلیل رواج تصوّف و گرایش شاعران به زهد رواج بیشتری دارد. صفیّالدّین حلّی از شاعران برجسته این دوره است که به دلیل شیعه بودن و پرورش یافتن در یکی از شهرهای ادب پرور عراق- حلّه- با قرآن و ادبیات قرآنی آشنایی تمام داشته و جلوههایی از جمال این کتاب مقدّس را در بیشتر درونمایههای شعری خویش نموده است. در این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی با نگاهی به نظریه بینامتنیت به تأثیر قرآن بر شعر این شاعر پرداختهایم. تجلّی آیات قرآن در شعر شاعر در اغراضی چون مدایح نبوی، نمایانتر و پررنگتر به نظر میرسد. همچنین استفاده تصرّفی وی از آیات قرآنی از بسامد بالاتری برخوردار است.
کلمات کلیدی: The Holy Koran, Arabic poetry, Safi-oddin-e- Helli, Intertextuality, قرآن کریم, شعر عربی, صفیّالدّین حلّی, بینامتنیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1144982/