مؤلفههای سازمان یادگیرنده در بیمارستانهای آموزشی اصفهان، دیدگاه پرستاران
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 202
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DSME-7-2_002
تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399
Abstract:
تاریخ وصول:۹۷/۱۲/۱۲ تاریخ پذیرش: ۹۸/۴/۴
مقدمه: مراکز آموزشی درمانی نیز بهعنوان یک سازمان نیاز دارند تا از اصول سازمان یادگیرنده تبعیت کنند. هدف پژوهش حاضر تعیین میزان مؤلفههای سازمان یادگیرنده از دیدگاه پرستاران در مراکز آموزشی درمانی است.
روش کار: مطالعهای توصیفی که نمونهها شامل ۱۹۰ نفر از پرستاران ۱۰ بیمارستان آموزشی درمانی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۶ بوده که از طریق نمونهگیری سهمیهای از هر بیمارستان و سپس نمونهگیری تصادفی در هر بیمارستان انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری این پژوهش شامل یک پرسشنامه دوبخشی شامل بخش اول مشخصات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه سازمان یادگیرنده پیتر سنگه و همکاران، دارای ۵ مؤلفه و۳۰ گویه میباشد جهت تجزیه وتحلیل دادهها از نرمافزار ۱۶ SPSSاز روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی)استفاده شد.
یافتهها: مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمرهی کلی یادگیرنده بودن سازمان؛ از دیدگاه پرستاران مراکز آموزشی درمانی اصفهان؛ در سطح متوسط قرار داشت. در بین میانگین نمره مؤلفههای یادگیرنده بودن سازمان در مراکز آموزشی درمانی اصفهان، مؤلفهی الگو و مدلهای ذهنی با بیشترین میانگین نمره (۴۵/۲۱) وچشمانداز وآرمانهای مشترک (۳۷/۱۱) با کمترین میانگین نمره را داشتند. همچنین بین مشخصات دموگرافیک به استثنای وضعیت تأهل و نمرهی یادگیری سازمانی؛ ارتباط معناداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: بیمارستانهای آموزشی از نظر یادگیرنده بودن سازمانی در سطح متوسط قرار دارند که در شرایط متحول امروزی و یادگیرنده بودن سازمانها، میتواند باعث ایجاد نوعی از عدم تعادل و نارضایتی در پرسنل شده باشد.
کلیدواژگان: سازمان یادگیرنده، بیمارستانهای دانشگاهی، پرستاران
لطفاً به مقاله به شکل زیر استناد کنید:
باقریخولنجانی ز، عادلمهربان م. میزان مؤلفههای سازمان یادگیرنده در بیمارستانهای آموزشی اصفهان، دیدگاه پرستاران. مجله راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی، پاییز و زمستان ۱۳۹۹؛ ۷ (۲): ۱۴- ۲۲.
Keywords:
Authors