شیما نادری - دانشجوی دکترا، گروه حقوق محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
مریم افشاری - استادیار، گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دماوند، تهران، مدیر کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو در دانشگاه شهید بهشتی وانجمن ایرانی مطالعات زنان، ایران.
پروین فرشچی - استادیار، گروه حقوق محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
سیدعباس پورهاشمی - عضو هیات علمی و رییس موسسه تخصصی حقوق بین الملل کانادا، تورنتو، کانادا

حقوق محیط‌زیست ابزار مهمی برای نظارت و مدیریت توسعه‌پایدار است؛ پایداری توسعه درکشورها اعم از فقیر و غنی، صنعتی و غیر صنعتی، مفهوم توسعه‌پایدار را از چارچوب مرزهای ملی فراتر برده و در قالب نظام حاکمیت جهانی، قابل ارزیابی و تحلیل است. هدف از مطالعه موردی خلیج‌فارس دراین نوشتار، اهمیت خاص این منطقه از لحاظ وجود منابع عظیم انرژی‌های تجدیدناپذیر به‌خصوص نفت، گاز و شرایط خاص زیست‌محیطی بهویژه بسته‌بودن این خلیج، عبور کشتیهای نفتکش، بهره‌برداری خارج از استاندارد جهانی و دور از انتظار با بررسی اجرای شاخص‌های توسعه‌پایدار در حوزه حقوق‌بین‌الملل محیط‌زیست، به‌دنبال ارایه راهکاری صحیح برای حفاظت از خلیج‌فارس می‌باشد. دراین رهگذر شاخص‌های اقتصادی، اجتماعی، محیطی، سه رکن اساسی توسعه‌پایدار هستند و تمامی این شاخص‌ها، حقوق‌بین‌الملل محیط‌زیست در خلیج فارس را تحت‌تاثیر قرارمی‌دهد. این مقاله در پی پاسخگویی به این سوال است که اجرای توسعه‌پایدار در محیط‌زیست دریایی خلیج فارس از چه مسیرهایی امکانپذیر است؟ نوشتار پیش‌رو، با بهره‌گیری از روش ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ و ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺿﻤﻦ ﺑﺮرﺳﻲ وﺿﻌﻴﺖ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺧﻠﻴﺞ ‌ﻓﺎرس نحوه اجرای توسعه‌پایدار در اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ را ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻛﺮده و در ﭘﺎﻳﺎن راﻫﻜﺎرﻫﺎ و ﭘﺸﻨﻬﺎدهای ﻻزم اراﺋﻪ می‌دهد. نتیجه کلی مقاله با تامل در اهداف 14و 17سند 2030 نشان می‌دهد که نیاز است، آیینهای اجرایی از طریق تعیین شاخصها، کنترل شود.

شاخص های توسعه پایدار, خلیج فارس, دستور کار2030, حقوق بین الملل محیط زیست, اهداف 14 و 17 سند 2030